Metoda Kepharta wspiera dzieci z zaburzeniami w obszarze percepcyjno-motorycznym oraz tych doświadczających trudności w edukacji szkolnej. Uważa się w niej, że percepcja i ruch są nierozerwalnie ze sobą połączone.

Metoda Kepharta, znana również jako Metoda Ruchu Rozwijającego Kepharta, to podejście terapeutyczne wykorzystywane głównie w pracy z dziećmi, które mają trudności w rozwoju ruchowym, zaburzenia motoryczne, a także z dziećmi z różnymi innymi zaburzeniami rozwojowymi, takimi jak autyzm czy Zespół Aspergera.

Metoda została opracowana przez Newella C. Kepharta, amerykańskiego psychologa i pedagoga, który zauważył, że aktywność ruchowa może być ważnym narzędziem w procesie edukacji i terapii dzieci z trudnościami rozwojowymi.

Główne założenia Metody Kepharta:

1. Ruch jest kluczowym elementem rozwoju dziecka.
2. Stymulowanie ruchu i aktywności fizycznej może przyczynić się do lepszego rozwoju dziecka oraz do poprawy jego umiejętności motorycznych i społecznych.
3. Aktywność ruchowa może być również narzędziem diagnostycznym, umożliwiającym obserwację i ocenę rozwoju dziecka oraz identyfikację ewentualnych trudności.

Zgodnie z koncepcją twórcy metody, kluczowym aspektem rozwoju dziecka jest praktyka, która pozwala zidentyfikować ewentualne zaburzenia percepcyjno-motoryczne. W przypadku wykrycia opóźnień w rozwoju, wprowadza się specjalne ćwiczenia stworzone w celu wsparcia dziecka.

Oto niektóre z proponowanych ćwiczeń:

– Zadania związane z równowagą, takie jak ćwiczenia na równoważni, które mają na celu poprawę stabilności dziecka.

– Skoki wykonywane naprzemiennie na jednej, a potem na drugiej nodze.

– Ćwiczenia mające na celu rozpoznanie i nazywanie poszczególnych części ciała.

– Zadania z przeszkodami oraz ćwiczenia wykonywane w pozycji leżącej.

– „Chodzenie po kamieniach” – aktywność, w której dziecko kroczy po dwudziestu kwadratach (10 czerwonych i 10 czarnych) – stawiając lewą nogą na czarnych i prawą na czerwonych.

Metoda Kepharta jest ważnym narzędziem w terapii i edukacji, pomagającym dzieciom w rozwijaniu umiejętności niezbędnych do codziennego funkcjonowania i osiągnięcia sukcesów edukacyjnych. Wspomaga ona również rodziców i nauczycieli w zrozumieniu potrzeb i wyzwań, przed którymi staje dziecko.

Poznaj również inne formy terapii