Zaburzenia osobowości Leczenie Katowice - Psychoterapia, okładka

Zaburzenia osobowości Leczenie Katowice – Psychoterapia


Masz pytania? Zadzwoń do Nas! Chętnie pomożemy.

Rejestracja online

Zadzwoń do nas!


Są momenty, w których emocje stają się zbyt silne, relacje z ludźmi bolesne, a wewnętrzne napięcie nie do zniesienia. Raz czujesz bliskość i potrzebę kontaktu, by chwilę później mieć ochotę od wszystkiego uciec. Bywa, że w jednym dniu jesteś pełen energii i wiary w siebie, a w następnym nie masz siły wstać z łóżka. Wtedy pojawia się myśl: „Dlaczego tak reaguję? Dlaczego wciąż ranię siebie i innych, choć tego nie chcę?”.

Jeśli te pytania są Ci bliskie, być może mierzyłeś się przez lata z czymś, co nie ma jednej prostej nazwy – z trudnościami osobowościowymi.

W Poradni Focus w Katowicach prowadzimy leczenie zaburzeń osobowości w oparciu o psychoterapię indywidualną. Pomagamy osobom, które zmagają się z trudnościami emocjonalnymi, problemami w relacjach i poczuciem wewnętrznego chaosu.

Każda osoba trafiająca do naszej poradni może liczyć na pełną poufność, zrozumienie i empatyczne podejście. Nie oceniamy – wspieramy! Naszą pomoc kierujemy do osób dorosłych, a także dzieci i młodzieży.


Osobowość to sposób, w jaki myślimy, czujemy, reagujemy i budujemy relacje ze światem. To nasz unikalny zestaw cech, doświadczeń i emocji, który sprawia, że jesteśmy sobą. Kiedy jednak pewne wzorce emocjonalne i zachowania utrwalają się w taki sposób, że zaczynają szkodzić nam i naszym relacjom, mówimy o zaburzeniach osobowości.

Nie chodzi tu o „zły charakter” czy „trudny temperament”. Zaburzenia osobowości to realne zaburzenia psychiczne, które powstają najczęściej w wyniku połączenia czynników biologicznych i emocjonalnych, często w odpowiedzi na trudne doświadczenia z dzieciństwa, brak bezpiecznej więzi, przemoc emocjonalną lub zaniedbanie.

Osoby z zaburzeniami osobowości często zmagają się z głębokim lękiem przed odrzuceniem, z niskim poczuciem własnej wartości i trudnością w utrzymaniu stabilnych relacji.

Z zewnątrz mogą być postrzegane jako impulsywne, nieprzewidywalne lub nadwrażliwe, ale w rzeczywistości kryje się za tym cierpienie i chaos emocjonalny, którego nie sposób okiełznać bez pomocy specjalisty.

Jeśli nie wiesz, czy zmagasz się z zaburzeniami osobowości, wykonaj nasz darmowy przesiewowy test online, który znajdziesz poniżej. Pamiętaj, że test nie stanowi diagnozy medycznej.


Objawy mogą być bardzo różne – u jednych osób dominują wybuchy złości, u innych smutek, lęk, poczucie pustki albo silne napięcie emocjonalne. Wspólnym mianownikiem jest to, że emocje wydają się „rządzić życiem”, a reakcje są często nieadekwatne do sytuacji.

Często pojawiają się takie doświadczenia, jak:

  • trudności w utrzymywaniu relacji – relacje są intensywne, ale niestabilne,
  • lęk przed odrzuceniem, który prowadzi do wycofania lub nadmiernego przywiązania,
  • impulsywne zachowania, takie jak wydawanie pieniędzy, ryzykowne decyzje, samookaleczanie,
  • poczucie pustki i braku sensu,
  • zmienność nastrojów, od euforii po silny smutek,
  • trudności z rozumieniem i kontrolowaniem emocji,
  • niska samoocena, wstyd, poczucie winy,
  • chroniczne napięcie i wewnętrzny chaos.

Nie każda osoba doświadcza wszystkich tych objawów, ale jeśli emocje zbyt często stają się przytłaczające, a relacje kończą się bólem lub konfliktem, warto przyjrzeć się temu bliżej.


Zaburzenia osobowości mogą przyjmować różne formy – każda z nich ma swoje charakterystyczne cechy i sposób, w jaki wpływa na codzienne życie, relacje i emocje. Choć nazwy mogą brzmieć „klinicznie”, za każdą z nich stoi konkretne ludzkie doświadczenie: lęk, napięcie, poczucie osamotnienia, zranienia czy braku kontroli nad sobą. Diagnoza ma sens tylko wtedy, gdy pomaga zrozumieć siebie i znaleźć drogę do zmiany.

Poniżej opisujemy najczęstsze rodzaje zaburzeń osobowości, z którymi pracujemy w terapii indywidualnej.

Osobowość borderline (chwiejna emocjonalnie)

To jedno z najczęściej spotykanych zaburzeń osobowości. Osoba z osobowością borderline doświadcza bardzo silnych emocji, które potrafią zmieniać się w ciągu kilku minut. Bliskość z drugim człowiekiem jest dla niej jednocześnie ogromnym pragnieniem i źródłem lęku – dlatego relacje bywają intensywne, ale też niestabilne.

Często pojawia się poczucie pustki, impulsywne zachowania, trudności w utrzymaniu relacji oraz lęk przed odrzuceniem. W terapii najważniejsze jest zrozumienie, że te reakcje nie wynikają ze „złej woli”, lecz z potrzeby ochrony przed bólem emocjonalnym.

Osobowość unikająca

Osoby o tej strukturze osobowości pragną relacji i bliskości, ale jednocześnie bardzo boją się odrzucenia, krytyki czy ośmieszenia. Często unikają kontaktów społecznych, by nie doświadczyć upokorzenia.

W efekcie żyją w samotności, mimo że głęboko w środku tęsknią za akceptacją i zrozumieniem. Psychoterapia pomaga stopniowo odzyskać odwagę do bycia w relacjach, budować poczucie własnej wartości i akceptować siebie takim, jakim się jest.

Osobowość zależna

W tym typie zaburzenia osobowości dominuje silna potrzeba oparcia się na innych. Osoba z osobowością zależną boi się samodzielnych decyzji, nie wierzy w swoje możliwości i często podporządkowuje się innym z lęku przed utratą relacji.

Terapia koncentruje się na wzmacnianiu poczucia sprawczości i samodzielności, tak aby pacjent mógł stopniowo odzyskać poczucie wpływu na własne życie.

Osobowość narcystyczna

Osoby z tym typem zaburzenia często są postrzegane jako pewne siebie i ambitne, ale wewnątrz kryje się krucha samoocena, wrażliwość na krytykę i silna potrzeba uznania.

Narcystyczne wzorce powstają zwykle w odpowiedzi na brak bezwarunkowej akceptacji w dzieciństwie – to sposób na przetrwanie, a nie przejaw egoizmu.

Terapia pomaga dotrzeć do tego wewnętrznego, zranionego „ja” i zbudować bardziej realistyczne, stabilne poczucie własnej wartości, oparte na autentyczności, a nie na zewnętrznym podziwie.

Osobowość obsesyjno-kompulsyjna (anankastyczna)

Ten typ osobowości wiąże się z silną potrzebą kontroli, perfekcjonizmem i dążeniem do ideału. Osoba z takim zaburzeniem często narzuca sobie bardzo wysokie standardy, a każdy błąd traktuje jak porażkę.

Choć na zewnątrz wydaje się uporządkowana i zorganizowana, wewnętrznie często przeżywa ogromne napięcie, lęk i poczucie winy.

Psychoterapia indywidualna pomaga rozluźnić wewnętrzne wymagania, nauczyć się akceptacji niedoskonałości i budować poczucie wartości niezależne od osiągnięć.

Osobowość histrioniczna

Osoby o histrionicznej strukturze osobowości pragną być zauważane, potrzebują uwagi i uznania, ale często czują się niewidoczne i niedoceniane.

Ich emocje bywają intensywne, reakcje teatralne, a sposób bycia – bardzo ekspresyjny. Nie wynika to z chęci manipulacji, lecz z potrzeby bycia dostrzeżonym.

W terapii pracuje się nad zrozumieniem tych potrzeb, nad autentycznością w relacjach i uczeniem się budowania bliskości opartej na prawdziwym kontakcie, a nie na wrażeniu.

Osobowość antyspołeczna

Osoby z osobowością antyspołeczną często mają trudność z respektowaniem norm społecznych, empatią i odpowiedzialnością za własne działania. Często w ich historii pojawia się trauma, przemoc, odrzucenie lub brak bezpiecznej więzi we wczesnym dzieciństwie.

Psychoterapia w takich przypadkach koncentruje się na rozwijaniu zdolności do rozumienia emocji – własnych i innych ludzi – oraz na stopniowym budowaniu poczucia odpowiedzialności i empatii.

Osobowość schizoidalna i schizotypowa

Osoby z tym typem osobowości czują się jakby „obok świata”. Unikają kontaktów społecznych, wolą samotność, często czują się niezrozumiane. Mogą mieć bogaty świat wewnętrzny, ale trudno im dzielić się nim z innymi.

W terapii uczą się rozumieć własne emocje, zauważać swoje potrzeby i budować relacje w tempie, które jest dla nich bezpieczne.

Osobowość paranoiczna

Dominującym uczuciem jest nieufność i podejrzliwość wobec innych. Osoba z osobowością paranoiczną często interpretuje neutralne sytuacje jako zagrożenie lub krytykę. Żyje w stanie czujności, co prowadzi do napięcia i izolacji.

Terapia pozwala stopniowo budować poczucie bezpieczeństwa i uczyć się odróżniania realnych zagrożeń od tych, które tworzy lęk.


Każda osobowość rozwija się w odpowiedzi na to, czego człowiek doświadcza – na sposób, w jaki był kochany, słuchany, widziany i rozumiany przez innych. Gdy te podstawowe potrzeby nie są zaspokajane, osobowość kształtuje się wokół obrony przed bólem i odrzuceniem.

Doświadczenia z dzieciństwa i wczesnej dorosłości

Najczęściej źródłem zaburzeń osobowości są wczesne, powtarzające się doświadczenia emocjonalne, które zniekształcają sposób, w jaki człowiek uczy się rozumieć siebie i świat.

To może być dorastanie w domu, w którym brakowało ciepła, zainteresowania lub emocjonalnej obecności rodziców. Może to być również środowisko pełne chaosu, krytyki, nieprzewidywalności, przemocy lub odrzucenia.

Dziecko, które nie czuje się bezpieczne, uczy się radzić sobie na własny sposób — tłumi emocje, wycofuje się, podporządkowuje, buntuje lub szuka akceptacji za wszelką cenę.

Te strategie pomagają przetrwać, ale z czasem stają się sztywnymi wzorcami zachowań, które utrudniają funkcjonowanie w dorosłym życiu.

Wiele osób z zaburzeniami osobowości wspomina dzieciństwo jako okres emocjonalnego głodu – brakowało bliskości, stabilności, poczucia, że są ważne takie, jakie są. W efekcie dorosły człowiek może mieć trudność w zaufaniu innym, w regulowaniu emocji, w odczuwaniu siebie jako wartościowej osoby.

Brak bezpiecznej więzi

Kluczową rolę w rozwoju osobowości odgrywa więź z opiekunem – to ona kształtuje poczucie bezpieczeństwa, zaufania i wartości.

Jeśli w relacji z rodzicem zabrakło przewidywalności, akceptacji lub emocjonalnej obecności, dziecko nie uczy się, jak radzić sobie z trudnymi emocjami. Zamiast tego zaczyna reagować lękiem, złością, wycofaniem lub nadmiernym przystosowaniem.

Nie chodzi tylko o sytuacje skrajne, jak przemoc czy zaniedbanie. Czasem wystarczy subtelne, ale powtarzające się doświadczenie niezrozumienia — brak zainteresowania, bagatelizowanie uczuć, krytyka czy nadmierne wymagania.

Z biegiem czasu prowadzi to do przekonania: „Moje emocje są zbyt silne”, „Nie zasługuję na miłość”, „Nie mogę ufać nikomu”.

Trauma i doświadczenia przemocy

U wielu osób zaburzenia osobowości mają związek z traumą emocjonalną lub fizyczną – zwłaszcza w okresie dzieciństwa.

Przemoc psychiczna, fizyczna, seksualna czy bycie świadkiem przemocy w rodzinie mogą poważnie zaburzyć rozwój emocjonalny.

Trauma powoduje, że osoba zaczyna żyć w stanie ciągłego napięcia i czujności. Zaufanie do innych zostaje zastąpione lękiem, a naturalna potrzeba bliskości – obawą przed kolejnym zranieniem.

W dorosłości ten mechanizm często objawia się trudnością w utrzymaniu relacji, napadami złości, lękiem przed porzuceniem lub przeciwnie – unikaniem bliskości.

Psychoterapia pomaga zrozumieć te reakcje, zobaczyć ich źródło w dawnym bólu i nauczyć się reagować w nowy, zdrowszy sposób.

Wpływ genów i temperamentu

Nie bez znaczenia są również czynniki biologiczne – geny, temperament, budowa układu nerwowego.

Niektóre osoby rodzą się bardziej wrażliwe emocjonalnie, szybciej reagują na bodźce, mocniej przeżywają stres czy odrzucenie. W bezpiecznym środowisku taka wrażliwość może stać się siłą – źródłem empatii, kreatywności, intuicji.

Jednak w środowisku pozbawionym wsparcia, u takiej osoby może rozwinąć się niestabilność emocjonalna, lęk lub impulsywność.

Geny nie determinują losu, ale mogą zwiększać podatność na pewne trudności, zwłaszcza gdy spotykają się z niekorzystnymi doświadczeniami życiowymi.

Społeczne i kulturowe czynniki ryzyka

Na rozwój zaburzeń osobowości wpływają też warunki społeczne, w jakich dorasta i żyje dana osoba.

Presja sukcesu, porównywanie się z innymi, media społecznościowe czy brak autentycznych relacji – to wszystko może potęgować problemy emocjonalne i poczucie odrzucenia.

W kulturze, która często promuje perfekcjonizm i siłę, nie ma miejsca na słabość, a emocje bywają postrzegane jako oznaka braku kontroli. W efekcie wiele osób latami ukrywa swoje trudności, zamiast szukać pomocy.


Zaburzenia osobowości mają tendencję do utrwalania się w czasie. Bez wsparcia terapeutycznego schematy emocjonalne i relacyjne powtarzają się latami, prowadząc do cierpienia, izolacji i problemów w życiu osobistym.

Osoba, która nie podejmuje terapii, często funkcjonuje w cyklu powtarzających się rozczarowań – próbuje budować relacje, ale kończy je z poczuciem winy lub zranienia. Albo przeciwnie – wycofuje się ze świata, przekonana, że „nie potrafi być blisko”. Wraz z tym narasta poczucie bezsilności, samotności i braku sensu.

Tymczasem leczenie zaburzeń osobowości naprawdę działa. Dzięki psychoterapii możliwe jest odzyskanie stabilności emocjonalnej, lepsze zrozumienie siebie i budowanie relacji opartych na autentyczności, a nie lęku.

Zaburzenia osobowości Leczenie Katowice

Najskuteczniejszą formą leczenia zaburzeń osobowości jest psychoterapia indywidualna. To proces, który pozwala stopniowo odkrywać emocje, mechanizmy obronne i nieświadome wzorce zachowań, które powstały na przestrzeni lat.

Terapia nie polega na „naprawianiu” osobowości, ale na zrozumieniu siebie — tego, skąd biorą się nasze reakcje, lęki, sposób myślenia i relacje z innymi. Psychoterapeuta pomaga zauważyć schematy, które kiedyś chroniły, ale dziś powodują cierpienie, i wspólnie z pacjentem uczy, jak można funkcjonować inaczej.


Proces leczenia rozpoczyna się od spotkania diagnostycznego, podczas którego terapeuta pomaga zrozumieć naturę problemu. Rozmawia z pacjentem o jego doświadczeniach, emocjach, relacjach i trudnościach w codziennym życiu. Celem tego etapu jest stworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której można mówić otwarcie, bez obawy przed oceną.

Po diagnozie ustalany jest plan terapii, dostosowany do indywidualnych potrzeb i możliwości pacjenta. Następnie rozpoczyna się właściwy proces psychoterapii indywidualnej.

Podczas sesji pacjent uczy się rozpoznawać i rozumieć swoje emocje. Zaczyna dostrzegać wzorce zachowań, które powtarzają się w jego relacjach i sytuacjach życiowych. Z pomocą terapeuty uczy się, jak reagować w sposób bardziej świadomy i spokojny, jak zatrzymać się w momencie napięcia, zanim emocje przejmą kontrolę.

W miarę postępów terapii zmienia się sposób postrzegania siebie – pojawia się większa akceptacja, empatia i zrozumienie dla własnych emocji. Pacjent stopniowo uczy się też, że relacje mogą być bezpieczne, a bliskość nie musi oznaczać zagrożenia.

Zakończenie terapii to etap utrwalania zmian – nauka rozpoznawania sygnałów ostrzegawczych, dbania o siebie i reagowania w sytuacjach kryzysowych w sposób konstruktywny.


Najważniejszym efektem terapii jest zmiana relacji z samym sobą. Osoby, które wcześniej żyły w napięciu i lęku, uczą się lepiej rozumieć swoje potrzeby, a przez to – budować zdrowsze relacje z innymi.

Psychoterapia pomaga:

  • zmniejszyć intensywność emocji i lepiej je regulować,
  • zrozumieć, skąd biorą się impulsywne zachowania,
  • poprawić relacje rodzinne i partnerskie,
  • zwiększyć poczucie bezpieczeństwa i stabilności,
  • odbudować zaufanie do siebie i innych.

Z czasem pacjent odzyskuje poczucie sprawczości – zaczyna dostrzegać, że to on decyduje o swoim życiu, a nie emocje czy przeszłość.


Czas trwania terapii jest indywidualny – zależy od rodzaju zaburzenia, intensywności objawów i gotowości pacjenta do pracy nad sobą. W przeciwieństwie do terapii krótkoterminowych, leczenie zaburzeń osobowości jest procesem długofalowym.

Nie oznacza to jednak, że efekty pojawiają się dopiero po latach – wielu pacjentów już po kilku miesiącach zauważa zmianę: większy spokój, mniejszą impulsywność, lepsze relacje z bliskimi.

Najważniejsze w terapii jest stałe zaangażowanie i zaufanie – do siebie i do procesu. Psychoterapeuta nie narzuca rozwiązań, ale towarzyszy pacjentowi w drodze do zrozumienia i zmiany.


Tak – choć termin „wyleczyć” w przypadku zaburzeń osobowości nie oznacza usunięcia problemu, lecz głęboką zmianę w sposobie funkcjonowania.

Dzięki terapii można osiągnąć stabilność emocjonalną, zbudować satysfakcjonujące relacje i nauczyć się reagować na trudne sytuacje w sposób, który nie prowadzi do cierpienia.

Wielu pacjentów, którzy przez lata zmagali się z silnymi emocjami, po terapii opisuje poczucie spokoju, jasności i lepszego kontaktu z samym sobą. To nie cud – to efekt konsekwentnej pracy nad sobą w bezpiecznej relacji terapeutycznej.


Zaburzenia osobowości nie muszą definiować Twojego życia. Można z nimi żyć inaczej – spokojniej, z większym zrozumieniem i akceptacją dla siebie.

Jeśli czujesz, że emocje wymykają się spod kontroli, a relacje z ludźmi stają się coraz trudniejsze, nie czekaj, aż problem się pogłębi. Im wcześniej rozpoczniesz terapię, tym szybciej odzyskasz równowagę.

W Poradni Focus w Katowicach prowadzimy psychoterapię indywidualną osób z zaburzeniami osobowości, pomagając w odnalezieniu wewnętrznego spokoju i nowego sposobu życia.

Zaburzenia osobowości – leczenie Katowice. Zrób pierwszy krok. Umów się na konsultację w Poradni Focus i pozwól sobie na zmianę.

Zaburzenia osobowości Leczenie Katowice – Psychoterapia


Masz pytania? Zadzwoń do Nas! Chętnie pomożemy.

Rejestracja online

Zadzwoń do nas!