Zaburzenia odżywiania to grupa chorób psychicznych, charakteryzujących się zaburzeniami w zachowaniach żywieniowych, takich jak nadmierne ograniczenie jedzenia, objadanie się lub powtarzające się epizody objadania się i wymiotowania. Najczęstsze zaburzenia odżywiania to anoreksja, bulimia oraz zaburzenie kompulsywnego objadania się (Binge Eating Disorder).
Przyczyny
Przyczyny zaburzeń odżywiania są złożone i obejmują wiele czynników. Należą do nich m.in. genetyczne skłonności, stres, presja społeczna dotycząca wagi i wyglądu ciała, doświadczenia traumy i niskie poczucie własnej wartości. Często zaburzenia odżywiania są związane z zaburzeniami nastroju, takimi jak depresja czy lęk.
Objawy
Objawy zaburzeń odżywiania różnią się w zależności od rodzaju choroby, ale obejmują m.in. zmiany w zachowaniach żywieniowych, ciągłe myślenie o jedzeniu, poczucie winy lub wstydu po jedzeniu, wahania wagi ciała oraz problemy z funkcjonowaniem społecznym i emocjonalnym.
Leczenie
Leczenie zaburzeń odżywiania jest złożone i może obejmować terapię psychologiczną, farmakoterapię, edukację żywieniową oraz wsparcie społeczne. Terapia psychologiczna, takie jak terapia poznawczo-behawioralna, terapia rodzinna lub terapia interpersonalna, może pomóc w leczeniu zaburzeń odżywiania poprzez zmniejszenie objawów, poprawę funkcjonowania społecznego i emocjonalnego oraz poprawę jakości życia pacjenta.
