Choroba Alzheimera została po raz pierwszy opisana przez Aloisa Alzheimera w 1906 roku, pomimo upływu już ponad stu lat i postępu wiedzy w dziedzinie nauk medycznych dalej jest zaliczana do chorób nieuleczalnych. Stanowi najpowszechniejszą formę chorób otępiennych.

Jest to schorzenie neurozwyrodnieniowe, postępujące wraz z wiekiem,
charakteryzuje się:
– spadkiem liczby neuronów
– gromadzeniem się płytek starczych w naczyniach mózgowych
– zaników korowych, które dotyczą płata: czołowego, skroniowego oraz
potylicznego
Zmiany zwyrodnieniowe mózgu prowadzą szybko do otępienia mózgowego: utraty pamięci, myślenia, uczenia się oraz rozumienia otoczenia.

Początkowo chorobę Alzheimera ciężko zdiagnozować, spowodowane jest to
najczęściej powolnym rozwojem tego schorzenia. Zanim wystąpią charakterystyczne jak zaburzenia pamięci, pojawiają się objawy nieswoiste: ból i zawroty głowy, bezsenność, uczucie lęku, stany pobudzenia lub depresji. Chorzy zdiagnozowani zostają dopiero w późnym etapie choroby kiedy dotyczy ona codziennych czynności.

Objawy choroby podzielone są na cztery etapy:

Charakterystyczne są objawy dotyczące zapominania czynności sprzed kilku dni, które często bagatelizuje się i określa mianem “sklerozy”, zaniki w myśleniu twórczym oraz trudności w przyswajaniu nowych informacji. Objawy występujące na początku choroby często nie są z nią kojarzone, spowodowane jest to mocnym stresem, przemęczeniem oraz starzeniem.

Postępujące pogorszenie się procesów uczenia się i pamięci, pojawiają się zaburzenia językowe spowodowane trudnością w zapamiętaniu słów.
Narastają zaburzenia orientacji.

Choroba prowadzi do utraty samodzielności oraz utraty
komunikacji. Chorzy potrafią jedynie wypowiadać kilka prostych zdań, które w miarę progresji choroby ograniczają się do sylab i naśladowania dźwięków. Pacjenci w tej fazie choroby czują się zagrożeni oraz tracą zaufanie do swoich bliskich i opiekunów.

Pacjenci stają się zależni od opiekunów, nie są w stanie
się komunikować, poruszać, zazwyczaj zostają przykuci do swojego łóżka. W tej
fazie choroby obserwujemy typowy “objaw lustra” – chory patrząc na swoje odbicie, nie poznaje się. Choroba prowadzi do śmierci pacjenta.

Choroba Alzheimera nadal określana jest choroba nieuleczalną, stosowane
formy leczenia prowadzą do redukcji objawów i polepszeniu komfortu życia.

Stosowane metody :

➢ farmakoterapia – wdrożenie farmakoterapii następuje po konsultacji z
lekarzem psychiatrą, neurologiem oraz po wykonaniu wszystkich badań,

➢ opieka nad chorymi.

Źródła:

❖ “Kompendium farmakologii “ – Waldemar Janiec

❖ “Choroby neurodegeneracyjne: choroba Alzheimera i Parkinsona” – Małgorzata Gaweł, Anna Potulska-Chromik