– bezpłatnie w ramach Wczesnego Wspomagania Rozwoju (dla dzieci z opinią z poradni o potrzebie WWR)
– komercyjnie

Czy wiesz, że…

wszystkim dzieciom do momentu rozpoczęcia nauki w szkole, u których stwierdzono nieprawidłowy rozwój przysługuje prawo do bezpłatnej terapii psychologicznej, logopedycznej, pedagogicznej, a także integracji sensorycznej w ramach WWR?

To, czy terapia SI jest skuteczna mogą potwierdzić przede wszystkim rodzice dzieci, które zakończyły już współpracę z terapeutą SI. Terapeuta widząc pierwsze pozytywne efekty, planuje dalszy proces terapii.

Z czasem rodzice zauważają pozytywne zmiany w zachowaniu dziecka, które może być spokojniejsze, lepiej zorganizowane czy mieć mniej problemów z koncentracją. Z czasem objawy, które niepokoiły rodziców również powinny być coraz mniej nasilone. O skuteczności terapii mogą świadczyć także pierwsze sukcesy w przedszkolu czy szkole.

Oczywiście proces terapii jest długotrwały i w zależności od danego przypadku pierwsze efekty mogą być widoczne po kilku lub kilkunastu miesiącach. Jeśli terapia integracji sensorycznej opiera się na prawidłowej diagnozie i jest prowadzona w odpowiedni sposób, to po pewnym czasie pozytywne zmiany w rozwoju dziecka powinny być zauważalne.

Pierwszym założeniem jest tzw. plastyczność neuronalna – innymi słowy jest to zdolność mózgu do zmian i modyfikacji, która u dzieci jest wyraźnie większa niż u osób dorosłych. Ma to bardzo duże znaczenie dla terapii integracji sensorycznej, gdyż zakłada możliwość dokonywania zmian w obrębie układu nerwowego poprzez kontrolowany dopływ bodźców sensorycznych.

Kolejnym założeniem jest sekwencyjny rozwój procesów integracji sensorycznej. Czyli teoria, mówiąca o tym, że bardziej złożone zachowania wykształcają się na podstawie wcześniej wyuczonych podstawowych zachowań.

Kolejne założenie mówi, że mózg stanowi integralną całość, że wyższe struktury mózgu ewaluują z niższych, i istnieje zależności między ośrodkami podkorowymi i korowymi. To założenie nazywane jest integralnością systemu nerwowego.

Na rozwój integracji sensorycznej wpływają tzw. reakcje adaptacyjne, czyli właściwe reakcje organizmu na bodźce ze środowiska zewnętrznego. Procesy integracji sensorycznej przyczyniają się do pojawienia się nowych, coraz bardziej złożonych reakcji na zasadzie sprzężenia zwrotnego.

Ostatnie założenie mówi o tym, że każde dziecko dąży do rozwoju. Naturalnym jest więc dążenie dziecka dostarczania nowych bodźców ze środowiska.

Do najważniejszych systemów sensorycznych zaliczamy system proprioceptywny, przedsionkowy i dotykowy. Wykształcają się one już w bardzo wczesnych fazach rozwoju, w okresie prenatalnym. Ich funkcjonowanie wpływa na prawidłową pracę pozostałych zmysłów, przyczynia się do rozwoju napięcia mięśni, koordynacji ruchowej, ruchów gałek ocznych oraz świadomości ciała.