Lęk społeczny, zwany także fobią społeczną, to zaburzenie lękowe, które powoduje intensywny lęk i unikanie sytuacji społecznych. Osoby z lękiem społecznym mogą mieć trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji społecznych, prowadzeniu prezentacji publicznych, uczestnictwie w spotkaniach biznesowych, jedzeniu w restauracjach i wykonywaniu innych czynności, które wiążą się z interakcją z innymi ludźmi.
Przyczyny
Przyczyny lęku społecznego są złożone i wielorakie, ale mogą obejmować czynniki biologiczne, genetyczne, psychologiczne i społeczne. Wpływ na rozwój lęku społecznego mogą mieć m.in.:
– Traumatyczne doświadczenia w przeszłości
– Nieprawidłowa aktywność mózgu i chemia mózgu
– Brak pewności siebie i niskie poczucie własnej wartości
– Stres i presja społeczna
– Złe relacje międzyludzkie
– Wysiłek włożony w próby ukrycia objawów lęku społecznego
Objawy
Objawy lęku społecznego mogą być różne i obejmować zarówno objawy fizyczne, jak i emocjonalne.
Fizyczne objawy lęku społecznego:
– Pocenie się
– Zaczerwienienie skóry
– Drżenie rąk i nóg
– Zawroty głowy
– Nudności
– Kołatanie serca
– Problemy z oddychaniem
– Skurcze żołądka
– Problemy z trawieniem
Emocjonalne objawy lęku społecznego:
– Niepokój i lęk
– Odczucie napięcia i stresu
– Poczucie osamotnienia i izolacji
– Wrażenie, że inni obserwują i oceniają nas negatywnie
– Trudności z koncentracją
– Poczucie zdezorientowania i niepewności
– Niskie poczucie własnej wartości i samooceny
Objawy lęku społecznego mogą być różnie nasilone, w zależności od osoby i sytuacji, w której się znajduje. W niektórych przypadkach, objawy mogą być tak intensywne, że uniemożliwiają normalne funkcjonowanie i prowadzą do izolacji społecznej.
Leczenie
Leczenie lęku społecznego może obejmować psychoterapię, farmakoterapię lub połączenie obu metod. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest skuteczną formą psychoterapii, która koncentruje się na zmianie myśli i zachowań związanych z lękiem społecznym. Leki przeciwlękowe i leki przeciwdepresyjne mogą pomóc w łagodzeniu objawów lęku społecznego, ale powinny być stosowane tylko pod nadzorem lekarza. Istotnym elementem leczenia jest także samodzielne eksponowanie się na sytuacje społeczne, które budzą lęk, a także praktykowanie technik relaksacyjnych, takich jak medytacja, joga i trening oddechowy.
