Leczenie uzależnień Katowice - Psychoterapia

Leczenie uzależnień Katowice – Psychoterapia


Masz pytania? Zadzwoń do Nas! Chętnie pomożemy.

Rejestracja online

Zadzwoń do nas!


Jeśli zmagasz się z uzależnieniem lub widzisz, że ktoś bliski traci kontrolę nad swoim zachowaniem, terapia uzależnień może być pierwszym krokiem do zmiany.

W naszej poradni w Katowicach prowadzimy kompleksową terapię, której celem jest nie tylko zatrzymanie nałogu, ale także zrozumienie jego przyczyn i odbudowanie równowagi emocjonalnej.

Nasz zespół doświadczonych psychoterapeutów pracuje z osobami uzależnionymi od substancji (np. alkoholu, narkotyków, leków) oraz od zachowań (np. hazardu, seksu, telefonu czy pracy).

Każdy proces terapeutyczny opieramy na indywidualnym podejściu – dostosowanym do Twojej historii, potrzeb i gotowości do zmiany.

Podczas terapii skupiamy się na:

  • zrozumieniu mechanizmów uzależnienia i emocji, które je podtrzymują,
  • nauce radzenia sobie z napięciem i stresem w sposób konstruktywny,
  • odbudowie poczucia własnej wartości i odpowiedzialności za siebie,
  • pracy nad relacjami z bliskimi i tworzeniem nowych, zdrowych schematów zachowań.

W naszej poradni dbamy o poczucie bezpieczeństwa i zaufania. Każda rozmowa odbywa się w atmosferze szacunku, zrozumienia i pełnej poufności.

Terapia uzależnień to proces – czasem trudny, ale prowadzący do prawdziwej zmiany.

Pomagamy Ci przejść tę drogę krok po kroku, z profesjonalnym wsparciem i empatią.

Nie odkładaj decyzji o zmianie. Skontaktuj się z nami, aby rozpocząć terapię uzależnień w Katowicach i odzyskać wpływ na swoje życie.


Uzależnienie to złożony stan, w którym osoba traci kontrolę nad swoim zachowaniem – sięga po określoną substancję lub angażuje się w dane działanie mimo świadomości, że powoduje to szkody w jej życiu.

Z czasem czynność ta staje się przymusem, a próby zaprzestania wiążą się z silnym napięciem psychicznym lub fizycznym.

Uzależnienie może mieć różne przyczyny i formy. Na jego rozwój wpływają zarówno czynniki biologiczne i genetyczne, jak i środowiskowe oraz emocjonalne – m.in. stres, presja otoczenia, trudne relacje, brak poczucia bezpieczeństwa czy nieleczone problemy psychiczne.


Uzależnienia mogą mieć różne formy – od przyjmowania substancji, które wpływają na organizm, po kompulsywne zachowania, które przynoszą chwilową ulgę lub przyjemność.

Poniżej przedstawiamy najczęściej spotykane typy uzależnień:

Uzależnienia od substancji psychoaktywnych

  • Alkoholizm (uzależnienie od alkoholu)
  • Narkomania (uzależnienie od substancji psychoaktywnych, np. amfetamina, kokaina, heroina, marihuana)
  • Uzależnienie od nikotyny (papierosy, e-papierosy)
  • Uzależnienie od leków uspokajających i nasennych
  • Uzależnienie od dopalaczy
  • Uzależnienie od środków przeciwbólowych
  • Uzależnienie od kofeiny
  • Uzależnienie od sterydów anabolicznych

Uzależnienia behawioralne (od zachowań)

  • Uzależnienie od telefonu komórkowego,
  • Uzależnienie od gier komputerowych
  • Uzależnienie od seriali, filmów i telewizji
  • Uzależnienie od adrenaliny
  • Uzależnienie od ćwiczeń fizycznych
  • Uzależnienie od pracy zawodowej i osiągnięć (perfekcjonizm kompulsywny)
  • Uzależnienie od kontroli lub dominacji
  • Uzależnienie od emocji
  • Uzależnienie od miłości
  • Uzależnienie od aprobaty i uznania

Uzależnienie nigdy nie pojawia się „znikąd”. To złożony proces, który rozwija się pod wpływem wielu czynników – emocjonalnych, biologicznych, społecznych i środowiskowych.

Każda osoba uzależniona ma swoją historię, jednak pewne mechanizmy powtarzają się u większości osób, które trafiają do terapii.

Czynniki psychologiczne

Wielu ludzi sięga po substancje lub zachowania uzależniające, aby poradzić sobie z emocjami, które są trudne do zniesienia – jak lęk, stres, smutek, wstyd czy poczucie pustki.

Uzależnienie staje się wtedy formą ucieczki i chwilowego ukojenia, które niestety z czasem zaczyna pogłębiać problem.

Najczęstsze psychologiczne przyczyny uzależnień to:

  • niskie poczucie własnej wartości,
  • nieumiejętność radzenia sobie z napięciem lub stresem,
  • tłumienie emocji i brak ich świadomości,
  • trudności w budowaniu relacji i poczucie samotności,
  • traumy emocjonalne z dzieciństwa,
  • brak granic emocjonalnych lub potrzeba kontroli.

Czynniki biologiczne i genetyczne

Niektóre osoby są bardziej narażone na uzależnienia ze względu na predyspozycje biologiczne.

Mózg osób uzależnionych często reaguje silniej na dopaminę – neuroprzekaźnik odpowiedzialny za odczuwanie przyjemności.

Powtarzanie określonych zachowań (np. picie alkoholu, granie, seks, zakupy) prowadzi do utrwalenia tzw. ścieżek nawykowych w mózgu, które z czasem wymykają się spod kontroli.

Czynniki biologiczne obejmują m.in.:

  • dziedziczną skłonność do uzależnień,
  • zaburzenia równowagi neurochemicznej (np. dopaminy, serotoniny),
  • nadwrażliwość układu nagrody,
  • choroby współistniejące (np. depresja, zaburzenia lękowe, ADHD).

Czynniki społeczne i środowiskowe

Środowisko, w którym żyjemy, ma ogromny wpływ na nasze zachowania.

Presja rówieśnicza, stres zawodowy, tempo życia czy kultura „natychmiastowej przyjemności” sprzyjają rozwojowi uzależnień.

Zachowania, które są społecznie akceptowane lub nagradzane (np. nadmierna praca, korzystanie z telefonu, zakupy), mogą z czasem stać się kompulsją.

Do czynników społecznych należą m.in.:

  • wychowanie w rodzinie z problemem uzależnienia,
  • brak wsparcia emocjonalnego i poczucia bezpieczeństwa,
  • nadmierny stres lub presja osiągnięć,
  • dostępność substancji psychoaktywnych,
  • wpływ mediów i kultury promującej natychmiastową gratyfikację,
  • samotność i izolacja społeczna.

Czynniki emocjonalne i duchowe

Niektórzy ludzie sięgają po uzależniające zachowania z powodu wewnętrznej pustki lub braku sensu.

Uzależnienie wypełnia emocjonalną lukę, daje chwilowe poczucie kontroli, przyjemności lub bliskości. Z czasem jednak prowadzi do coraz większego osamotnienia i cierpienia.


Uzależnienie rozwija się stopniowo — na początku może być niemal niezauważalne. Z czasem jednak zaczyna przejmować kontrolę nad życiem osoby uzależnionej, wpływając na jej emocje, zachowanie, zdrowie i relacje z innymi.

Rozpoznanie objawów jest kluczowe, aby w porę rozpocząć terapię i zatrzymać rozwój nałogu.

Objawy psychiczne i emocjonalne

Jednym z pierwszych sygnałów uzależnienia są zmiany w sposobie myślenia i przeżywania emocji. Osoba uzależniona coraz częściej sięga po daną substancję lub zachowanie, by poradzić sobie z napięciem lub nieprzyjemnymi uczuciami.

Do typowych objawów psychicznych należą:

  • silna potrzeba lub przymus zażywania substancji albo wykonywania określonego zachowania,
  • utrata kontroli – trudność w ograniczeniu ilości lub częstotliwości,
  • myślenie skoncentrowane wokół nałogu (np. planowanie, kiedy będzie można „znowu to zrobić”),
  • wahania nastroju – od euforii po przygnębienie,
  • drażliwość, napięcie, poczucie winy lub wstydu,
  • spadek motywacji do innych działań, utrata zainteresowań,
  • poczucie pustki, bezradności lub braku sensu życia.

Objawy fizyczne

Uzależnienie wpływa również na ciało. W zależności od rodzaju nałogu, mogą pojawiać się różne objawy somatyczne, takie jak:

  • zaburzenia snu (bezsenność, nadmierna senność),
  • bóle głowy, napięcie mięśniowe, uczucie zmęczenia,
  • drżenie rąk, potliwość, przyspieszony puls,
  • spadek lub wzrost masy ciała,
  • pogorszenie odporności,
  • objawy zespołu odstawiennego – np. lęk, drżenie, mdłości, rozdrażnienie, niepokój.

Objawy społeczne i behawioralne

Z czasem uzależnienie wpływa na sposób funkcjonowania w codziennym życiu. Osoba uzależniona coraz bardziej izoluje się od bliskich lub zaczyna zaniedbywać obowiązki.

Typowe objawy społeczne to:

  • unikanie kontaktu z rodziną i przyjaciółmi,
  • konflikty w relacjach, utrata zaufania,
  • zaniedbywanie pracy, szkoły lub życia domowego,
  • kłamanie lub ukrywanie swoich działań,
  • utrata zainteresowania dotychczasowymi pasjami,
  • impulsywne decyzje finansowe lub ryzykowne zachowania,
  • poświęcanie coraz większej ilości czasu i energii na nałóg.

Objawy poznawcze (związane z myśleniem)

Wraz z rozwojem uzależnienia zmienia się sposób postrzegania rzeczywistości.

Często pojawia się tzw. mechanizm zaprzeczania, czyli racjonalizowanie swojego zachowania lub przekonywanie siebie, że „to nie jest problem”.

Do objawów poznawczych należą:

  • minimalizowanie problemu („inni robią to częściej”, „mam wszystko pod kontrolą”),
  • obwinianie innych za własne trudności,
  • zaprzeczanie szkodliwym skutkom zachowania,
  • usprawiedliwianie nałogu stresem, samotnością, pracą itp.

Kiedy uzależnienie staje się widoczne?

Moment, w którym uzależnienie zaczyna być problemem, różni się u każdej osoby.

Najczęściej widać go wtedy, gdy dana czynność lub substancja staje się priorytetem, a wszystko inne – zdrowie, relacje, praca – schodzi na dalszy plan.

To właśnie wtedy warto poszukać pomocy specjalisty.

Wczesna reakcja i rozpoczęcie terapii zwiększają szanse na trwałe wyjście z uzależnienia i powrót do równowagi psychicznej.


Uzależnienie ma szeroki wpływ na wszystkie sfery życia człowieka. W aspekcie psychicznym prowadzi do pogorszenia nastroju, obniżonej samooceny, poczucia winy, lęku czy depresji.

Fizycznie może skutkować zaburzeniami snu, problemami z koncentracją, osłabieniem organizmu, a także poważnymi chorobami układu nerwowego, pokarmowego i krążenia.

Społecznie uzależnienie powoduje izolację, konflikty z rodziną, utratę zaufania oraz trudności w relacjach interpersonalnych.

Zawodowo często prowadzi do spadku wydajności, problemów z dyscypliną, absencji i utraty pracy. Z czasem uzależnienie odbiera poczucie sprawczości i wpływu na własne życie, pogłębiając cierpienie emocjonalne.


Współuzależnienie dotyczy osób bliskich osoby uzależnionej – najczęściej partnerów, rodziców lub dzieci. Polega na emocjonalnym uwikłaniu w problem drugiej osoby i podporządkowaniu jej życia własnego samopoczucia.

Osoby współuzależnione często czują się odpowiedzialne za zachowanie osoby uzależnionej, próbują ją kontrolować, ratować lub ukrywać problem przed innymi. Z czasem same doświadczają wyczerpania emocjonalnego, poczucia winy, lęku i utraty siebie.

W rodzinie pojawia się chaos, brak zaufania i napięcie, a relacje ulegają zniszczeniu. Zrozumienie mechanizmów współuzależnienia i podjęcie terapii to pierwszy krok, by odzyskać równowagę i zdrowe granice.


  • Pierwsze spotkania (konsultacje diagnostyczne) – terapeuta poznaje historię pacjenta, jego sytuację życiową, trudności i rodzaj uzależnienia.
  • Ustalenie celów terapii – wspólnie określane są oczekiwania pacjenta oraz plan pracy dostosowany do indywidualnych potrzeb.
  • Zwiększanie świadomości problemu – pacjent uczy się rozpoznawać mechanizmy uzależnienia i momenty, w których traci kontrolę.
  • Praca z emocjami i stresem – terapia skupia się na nauce radzenia sobie z napięciem bez sięgania po substancję lub destrukcyjne zachowanie.
  • Odbudowa poczucia własnej wartości – terapeuta pomaga wzmocnić wiarę w siebie, motywację i gotowość do zmiany.
  • Poprawa relacji z bliskimi – pacjent uczy się komunikować w sposób otwarty i konstruktywny, co sprzyja odbudowie zaufania.
  • Wprowadzanie zmian w codziennym życiu – nowe nawyki zastępują stare schematy, a pacjent uczy się żyć bez nałogu.
  • Wsparcie psychiatryczne lub farmakologiczne (jeśli potrzebne) – w niektórych przypadkach terapia jest łączona z leczeniem medycznym.
  • Zapobieganie nawrotom – pacjent zdobywa narzędzia, które pomagają rozpoznawać sytuacje ryzykowne i radzić sobie z pokusami.
  • Podsumowanie i plan dalszego wsparcia – końcowy etap terapii obejmuje ocenę postępów i opracowanie strategii utrzymania równowagi w życiu.

Terapia uzależnień to proces, którego celem nie jest jedynie zaprzestanie przyjmowania substancji czy wykonywania określonego zachowania.

To głębsza praca nad sobą – nad emocjami, przekonaniami, relacjami i stylem życia, które podtrzymują uzależnienie. Celem terapii jest odzyskanie równowagi psychicznej, emocjonalnej i społecznej, a w konsekwencji – trwała zmiana sposobu funkcjonowania.

1. Odzyskanie kontroli nad sobą i swoim życiem

Jednym z podstawowych celów terapii jest odzyskanie poczucia sprawczości.

Osoba uzależniona uczy się rozpoznawać, kiedy nałóg przejmuje kontrolę, oraz jak powstrzymać automatyczne reakcje i zachowania. Terapia pomaga zrozumieć, że wybór jest możliwy – nawet w sytuacjach, które wcześniej wydawały się bez wyjścia.

2. Zrozumienie przyczyn uzależnienia

Aby zmiana była trwała, konieczne jest dotarcie do źródeł problemu. Terapia pozwala odkryć, dlaczego dana osoba sięga po substancję lub zachowanie, co próbuje w ten sposób zredukować lub ukryć – lęk, smutek, poczucie pustki, wstyd, samotność.

Zrozumienie mechanizmów uzależnienia to klucz do tego, by nie wracać do dawnych schematów.

3. Rozwijanie umiejętności radzenia sobie z emocjami i stresem

Wielu pacjentów uzależnionych ma trudność z rozpoznawaniem i wyrażaniem emocji. Terapia uczy, jak regulować napięcie w zdrowy sposób, jak mówić o uczuciach i jak reagować w sytuacjach kryzysowych, bez uciekania w nałóg. To nauka nowych sposobów radzenia sobie – poprzez rozmowę, relaksację, ruch, kontakt z innymi ludźmi czy rozwój pasji.

4. Praca nad relacjami z bliskimi

Uzależnienie często prowadzi do konfliktów, izolacji i utraty zaufania.

Celem terapii jest odbudowanie relacji, zrozumienie emocji drugiej strony i naprawa więzi. W wielu przypadkach włączana jest także terapia rodzinna, która pomaga bliskim zrozumieć mechanizmy uzależnienia i wspierać proces zdrowienia.

5. Odbudowa poczucia własnej wartości

Nałóg często prowadzi do poczucia winy, wstydu i przekonania, że „nic się już nie da zmienić”. Terapia pomaga krok po kroku odbudować zaufanie do siebie i poczucie, że jest się wartościowym człowiekiem – niezależnie od przeszłości. To kluczowy etap trwałej zmiany i powrotu do równowagi emocjonalnej.

6. Utrzymanie trzeźwości i zapobieganie nawrotom

Terapia nie kończy się na osiągnięciu abstynencji.

Celem jest nauka życia bez uzależnienia – umiejętność rozpoznawania sygnałów ostrzegawczych, budowania zdrowych nawyków i korzystania ze wsparcia, zanim dojdzie do nawrotu. Pacjent uczy się, jak budować swoje życie na nowo, w sposób stabilny i satysfakcjonujący.

7. Odbudowa jakości życia

W dłuższej perspektywie terapia uzależnień ma pomóc w odzyskaniu równowagi w każdej sferze życia – emocjonalnej, rodzinnej, zawodowej i duchowej.

To proces powrotu do samego siebie, w którym osoba uzależniona uczy się żyć z większą świadomością, spokojem i poczuciem sensu.

8. Rozwój osobisty i samopoznanie

Dla wielu osób terapia staje się nie tylko leczeniem, ale także początkiem nowego etapu życia. Dzięki pracy nad sobą pacjent uczy się rozumieć swoje emocje, potrzeby i granice.

Terapia pomaga odbudować tożsamość poza uzależnieniem – kim jestem, czego chcę, jak mogę żyć w zgodzie ze sobą.


Terapia dla osób współuzależnionych koncentruje się na zrozumieniu, jak uzależnienie bliskiej osoby wpływa na emocje, zachowania i granice w relacji. Celem jest odzyskanie własnej tożsamości, niezależności emocjonalnej i poczucia bezpieczeństwa.

Podczas terapii pacjent uczy się, jak przestać kontrolować lub ratować osobę uzależnioną, a zamiast tego skupić się na sobie i swoim dobrostanie. Praca terapeutyczna pozwala przełamać poczucie winy, wstydu i bezradności, które często towarzyszą współuzależnieniu.

Dzięki terapii można odbudować relacje rodzinne, nauczyć się zdrowej komunikacji i odzyskać spokój wewnętrzny.


Powrót do życia po terapii to proces stopniowego odzyskiwania równowagi i budowania codzienności bez uzależnienia. Pacjent uczy się funkcjonować w nowych warunkach, podejmować decyzje w sposób świadomy i korzystać z nabytych umiejętności radzenia sobie z emocjami.

Ważnym elementem jest odbudowa relacji z bliskimi, znalezienie sensu i satysfakcji w życiu. Powrót do zdrowia to nie tylko rezygnacja z nałogu, ale także rozwój osobisty i odnalezienie siebie na nowo – z większą świadomością, spokojem i odpowiedzialnością.


Uzależnienie jest chorobą przewlekłą, ale z którą można skutecznie żyć w trzeźwości. Mitem jest przekonanie, że po terapii problem znika na zawsze. W rzeczywistości proces zdrowienia wymaga dalszej pracy nad sobą, czujności i korzystania ze wsparcia, szczególnie w trudnych momentach.

Osoba, która ukończyła terapię, może prowadzić pełne, satysfakcjonujące życie, o ile dba o swoją równowagę emocjonalną i świadomie unika powrotu do dawnych nawyków.

Leczenie uzależnienia to więc nie jednorazowe „wyleczenie”, lecz proces zmiany, który daje realną szansę na trwałą poprawę jakości życia.


Im wcześniej osoba uzależniona lub jej bliscy sięgną po pomoc, tym większa szansa na skuteczne leczenie. W początkowych etapach uzależnienia mechanizmy obronne nie są jeszcze tak silne, a zmiana zachowań jest łatwiejsza do osiągnięcia.

Wczesna reakcja pozwala ograniczyć szkody emocjonalne, zdrowotne i społeczne, które pogłębiają się wraz z trwaniem nałogu.

Terapia podjęta na wczesnym etapie daje możliwość szybszej odbudowy relacji, stabilizacji emocjonalnej i powrotu do równowagi. To inwestycja w przyszłość – zarówno osoby uzależnionej, jak i jej najbliższych.


Uzależnienie to trudne doświadczenie, które dotyka nie tylko osoby zmagającej się z nałogiem, ale także jej bliskich. Choć często wiąże się z poczuciem bezradności i wstydu, warto pamiętać, że zawsze można zacząć od nowa. Odpowiednio prowadzona terapia pozwala odzyskać kontrolę, równowagę emocjonalną i wiarę we własne możliwości.

W Poradni FOCUS w Katowicach oferujemy profesjonalne leczenie uzależnień oparte na empatii, zrozumieniu i indywidualnym podejściu do każdego pacjenta. Nasz zespół doświadczonych terapeutów pomaga przejść przez proces zdrowienia krok po kroku – od zrozumienia przyczyn uzależnienia, przez odbudowę relacji, aż po trwałą zmianę stylu życia.

Jeśli czujesz, że uzależnienie ogranicza Twoje życie lub życie kogoś Ci bliskiego, nie czekaj. Im szybciej rozpoczniesz terapię, tym większa szansa na skuteczne leczenie i trwałą poprawę samopoczucia.

Skontaktuj się z nami już dziś. Leczenie uzależnień Katowice – Centrum Terapii FOCUS. Zrób pierwszy krok ku zmianie. Pomoc jest bliżej, niż myślisz.

Leczenie uzależnień Katowice – Psychoterapia


Masz pytania? Zadzwoń do Nas! Chętnie pomożemy.

Rejestracja online

Zadzwoń do nas!