Uzależnienie to problem, który stopniowo odbiera kontrolę nad życiem – wpływa na emocje, relacje i codzienne decyzje. Jeśli czujesz, że nałóg zaczyna kierować Twoim zachowaniem, terapia uzależnień w Gliwicach może być pierwszym krokiem do odzyskania równowagi i poczucia wolności.

W Centrum Terapii FOCUS w Gliwicach prowadzimy kompleksowe leczenie uzależnień, skupiając się nie tylko na zatrzymaniu destrukcyjnych zachowań, ale przede wszystkim na zrozumieniu ich przyczyn i pracy nad emocjami, które stoją za nałogiem. Nasz zespół doświadczonych psychoterapeutów wspiera osoby uzależnione od substancji – takich jak alkohol, narkotyki czy leki – oraz od zachowań, w tym hazardu, seksu, telefonu, zakupów czy pracy.

Każdy proces terapeutyczny prowadzimy w sposób indywidualny i dostosowany do osoby, jej historii, tempa i gotowości do zmiany. W trakcie terapii pomagamy zrozumieć mechanizmy uzależnienia, nauczyć się konstruktywnego radzenia sobie ze stresem, odbudować poczucie własnej wartości oraz tworzyć nowe, zdrowe schematy relacji i zachowań.

W naszej poradni w Gliwicach panuje atmosfera zrozumienia, zaufania i pełnej poufności. Zapewniamy bezpieczną przestrzeń, w której można otwarcie mówić o swoich trudnościach, bez oceniania i wstydu.

Terapia uzależnień to proces, który prowadzi do prawdziwej zmiany – krok po kroku, z profesjonalnym wsparciem i empatią.

Nie zwlekaj z decyzją o leczeniu. Skontaktuj się z nami już dziś, aby rozpocząć terapię uzależnień w Gliwicach i odzyskać wpływ na swoje życie.

Leczenie uzależnień Gliwice – profesjonalna pomoc psychoterapeutyczna

Czym jest uzależnienie?

Uzależnienie to złożony stan psychiczny i fizyczny, w którym człowiek traci kontrolę nad swoim zachowaniem, a jego myśli i działania zaczynają koncentrować się wokół określonej substancji lub czynności. Osoba uzależniona mimo świadomości negatywnych konsekwencji – zdrowotnych, emocjonalnych czy społecznych – nadal sięga po to, co daje jej chwilową ulgę lub przyjemność.

Uzależnienie może dotyczyć zarówno substancji (np. alkoholu, narkotyków, leków, nikotyny), jak i zachowań (np. hazardu, seksu, zakupów, pracy czy Internetu). Z czasem nałóg staje się mechanizmem ucieczki przed trudnymi emocjami, stresem, samotnością lub poczuciem pustki.

To nie tylko problem woli, ale choroba, która zmienia sposób funkcjonowania mózgu i emocji. Uzależnienie wpływa na relacje z bliskimi, zdolność podejmowania decyzji i postrzeganie samego siebie.

Choć uzależnienie jest trudnym doświadczeniem, można je skutecznie leczyć. Odpowiednia terapia pomaga zrozumieć jego przyczyny, nauczyć się zdrowych sposobów radzenia sobie z emocjami i odzyskać kontrolę nad własnym życiem.

Rodzaje uzależnień

Uzależnienia przybierają różne formy – mogą dotyczyć zarówno substancji chemicznych, jak i określonych zachowań. Niezależnie od rodzaju, mechanizm pozostaje podobny: poczucie przymusu, chwilowa ulga i stopniowa utrata kontroli. Poniżej przedstawiamy najczęściej spotykane rodzaje uzależnień:

Uzależnienia od substancji psychoaktywnych

To najbardziej znany typ uzależnień, w którym dochodzi do fizycznego i psychicznego przystosowania organizmu do działania określonych substancji.

Najczęściej spotykane to:

• uzależnienie od alkoholu,
• uzależnienie od narkotyków,
• uzależnienie od leków uspokajających, nasennych lub przeciwbólowych,
• uzależnienie od nikotyny,
• uzależnienie od dopalaczy,
• uzależnienie od kofeiny lub energetyków.

Uzależnienia behawioralne (od zachowań)

W tym przypadku nie chodzi o substancję, lecz o powtarzające się działanie, które dostarcza przyjemności lub ulgi, a z czasem staje się przymusem.

Najczęstsze uzależnienia tego typu to:

• uzależnienie od hazardu,
• uzależnienie od seksu (seksoholizm),
• uzależnienie od pornografii,
• uzależnienie od zakupów,
• uzależnienie od jedzenia (kompulsywne objadanie się, anoreksja, bulimia),
• uzależnienie od pracy (pracoholizm),
• uzależnienie od Internetu,
• uzależnienie od mediów społecznościowych,
• uzależnienie od telefonu komórkowego,
• uzależnienie od gier komputerowych.

Uzależnienia emocjonalne i relacyjne

Często mniej zauważalne, ale równie wyniszczające. Polegają na uzależnieniu od drugiego człowieka, emocji lub relacji, nawet jeśli są one toksyczne.

Do tej grupy należą:

• uzależnienie od miłości,
• uzależnienie od relacji partnerskiej,
• współuzależnienie,
• uzależnienie od aprobaty i uznania innych,
• uzależnienie od silnych emocji (tzw. uzależnienie od dramatów).

Przyczyny uzależnień

Uzależnienie nigdy nie pojawia się bez powodu — to wynik złożonego splotu czynników biologicznych, psychologicznych i społecznych. Każdy człowiek jest inny, dlatego u różnych osób nałóg może rozwijać się z odmiennych przyczyn. Zrozumienie źródeł uzależnienia jest kluczowe w procesie terapii i zapobieganiu nawrotom.

1. Czynniki biologiczne

Niektóre osoby mają większą podatność na rozwój uzależnień ze względu na działanie układu nerwowego i genetykę. W ich mózgu substancje psychoaktywne lub określone zachowania wywołują silniejsze uczucie przyjemności i szybsze przyzwyczajenie. Badania pokazują, że dziedziczność może zwiększać ryzyko uzależnień nawet o kilkadziesiąt procent. Ważną rolę odgrywa także niedobór dopaminy – neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za motywację i odczuwanie nagrody.

2. Czynniki psychologiczne

Bardzo często uzależnienie jest sposobem radzenia sobie z trudnymi emocjami lub sytuacjami życiowymi. Osoby, które nie potrafią konstruktywnie wyrażać złości, lęku czy smutku, sięgają po substancje lub zachowania dające chwilową ulgę. Uzależnienie może być także ucieczką od niskiej samooceny, poczucia pustki, samotności lub stresu. Wiele osób zmagających się z nałogiem doświadcza wcześniej zaburzeń lękowych, depresji czy traum z dzieciństwa.

3. Czynniki społeczne i środowiskowe

Środowisko, w którym żyjemy, ma ogromny wpływ na rozwój uzależnienia. Wczesna ekspozycja na używki, presja rówieśnicza, brak wsparcia emocjonalnego w rodzinie czy przemoc domowa mogą znacząco zwiększać ryzyko. Również kultura, w której nadużywanie alkoholu lub używek jest społecznie akceptowane, sprzyja utrwalaniu niezdrowych wzorców. W dorosłym życiu dodatkowym czynnikiem ryzyka jest stres zawodowy, brak równowagi między pracą a odpoczynkiem i chroniczne przeciążenie emocjonalne.

4. Czynniki emocjonalne

Uzależnienie często rozwija się u osób, które nie potrafią w zdrowy sposób regulować emocji. Substancje psychoaktywne lub zachowania kompulsywne stają się formą „samoobrony” przed bólem emocjonalnym. Taki mechanizm działa jednak tylko chwilowo, a w dłuższej perspektywie pogłębia problemy i utrwala poczucie bezradności.

Objawy uzależnienia

Objawy uzależnienia mogą rozwijać się stopniowo – często są początkowo trudne do zauważenia zarówno dla osoby uzależnionej, jak i jej otoczenia. Z czasem jednak zachowanie, myślenie i emocje zaczynają wyraźnie wskazywać, że utracona została kontrola nad substancją lub czynnością. Poniżej przedstawiono najczęstsze objawy uzależnienia, podzielone na kilka obszarów:

Objawy psychiczne

• silna potrzeba lub przymus zażywania substancji lub wykonywania danego zachowania,
• utrata kontroli nad ilością, częstotliwością lub czasem trwania nałogowej czynności,
• uporczywe myślenie o substancji lub zachowaniu, planowanie sposobu jej zdobycia,
• wahania nastroju, drażliwość, napięcie lub lęk w sytuacji braku dostępu do nałogu,
• obniżona koncentracja, trudności w podejmowaniu decyzji,
• zaniedbywanie dotychczasowych zainteresowań i obowiązków,
• zaprzeczanie problemowi lub usprawiedliwianie swojego zachowania („mam nad tym kontrolę”).

Objawy fizyczne

• pojawienie się objawów odstawienia – np. bezsenności, bólów głowy, drżenia rąk, nadmiernej potliwości, przyspieszonego tętna,
• zwiększona tolerancja – potrzeba coraz większej dawki, aby uzyskać ten sam efekt,
• pogorszenie ogólnego stanu zdrowia, osłabienie odporności, chroniczne zmęczenie,
• zaburzenia snu i apetytu,
• zaniedbanie wyglądu i higieny osobistej,
• widoczne oznaki wyniszczenia organizmu przy długotrwałym uzależnieniu.

Objawy społeczne

• konflikty z rodziną, partnerem lub współpracownikami,
• izolowanie się od bliskich i unikanie kontaktów społecznych,
• utrata zainteresowania relacjami, pasjami i aktywnościami niezwiązanymi z nałogiem,
• problemy finansowe wynikające z wydatków na substancję lub zachowanie,
• kłamstwa, manipulacje i ukrywanie prawdy przed otoczeniem,
• utrata zaufania ze strony bliskich.

Objawy zawodowe i szkolne

• spadek efektywności w pracy lub nauce,
• częste nieobecności, spóźnienia, brak zaangażowania,
• problemy z koncentracją i pamięcią,
• konflikty z przełożonymi lub współpracownikami,
• utrata pracy lub rezygnacja z obowiązków zawodowych.

Objawy emocjonalne

• wstyd, poczucie winy i niska samoocena,
• lęk, poczucie pustki, bezradności lub braku sensu,
• impulsywność i trudności w kontrolowaniu emocji,
• naprzemienne okresy euforii i załamania,
• trudność w okazywaniu uczuć i utrzymywaniu bliskości.

Skutki uzależnienia

Uzależnienie wpływa na wszystkie sfery życia człowieka – psychikę, ciało, relacje społeczne, funkcjonowanie zawodowe oraz poczucie własnej wartości. Z czasem skutki nałogu stają się coraz bardziej widoczne i dotkliwe, prowadząc do pogorszenia jakości życia oraz utraty kontroli nad codziennością.

Skutki psychiczne

Uzależnienie znacząco wpływa na stan emocjonalny i psychiczny. Osoba uzależniona często doświadcza wahań nastroju, rozdrażnienia, lęku i poczucia winy. W miarę postępowania nałogu pojawia się obniżone poczucie własnej wartości, bezradność i przekonanie, że nie da się już nic zmienić. Wiele osób rozwija depresję lub zaburzenia lękowe, a także traci zdolność do odczuwania radości i satysfakcji z codziennych doświadczeń. Z czasem nałóg zaczyna stanowić główny sposób radzenia sobie z emocjami, co utrwala błędne koło uzależnienia.

Skutki fizyczne

W zależności od rodzaju uzależnienia skutki fizyczne mogą być bardzo poważne. Nadużywanie alkoholu prowadzi do uszkodzenia wątroby, trzustki i układu nerwowego, narkotyki wyniszczają organizm, a leki – szczególnie uspokajające czy przeciwbólowe – zaburzają funkcjonowanie mózgu i serca. Uzależnienia behawioralne również wpływają na ciało: powodują chroniczne zmęczenie, zaburzenia snu, apetytu i odporności. Długotrwałe uzależnienie może prowadzić do trwałego uszkodzenia układu nerwowego oraz ogólnego wyniszczenia organizmu.

Skutki społeczne

Nałóg z czasem wpływa na relacje z otoczeniem. Osoba uzależniona często oddala się od rodziny i przyjaciół, unika kontaktów, kłamie i manipuluje, by ukryć swój problem. W rodzinie pojawia się napięcie, utrata zaufania, konflikty i poczucie bezsilności. W wielu przypadkach dochodzi do rozpadu związków i izolacji społecznej. Uzależnienie często prowadzi również do stygmatyzacji – osoba zmagająca się z problemem zaczyna być postrzegana przez pryzmat swojego nałogu, co pogłębia jej poczucie wstydu i osamotnienia.

Skutki zawodowe

Uzależnienie ma także bezpośredni wpływ na funkcjonowanie zawodowe. Spada koncentracja, motywacja i efektywność w pracy. Osoba uzależniona zaczyna popełniać błędy, zaniedbywać obowiązki, spóźniać się lub opuszczać miejsce pracy. W wielu przypadkach prowadzi to do utraty zatrudnienia, problemów finansowych i trudności w znalezieniu nowego zajęcia. W środowisku zawodowym może dojść również do utraty reputacji i zaufania.

Jak współuzależnienie wpływa na rodzinę

Współuzależnienie to stan, w którym osoba bliska osoby uzależnionej – partner, rodzic, dziecko lub przyjaciel – stopniowo podporządkowuje swoje życie problemowi drugiego człowieka. Skupia całą energię na próbach kontrolowania, ratowania lub ukrywania zachowań osoby uzależnionej, często zapominając o własnych potrzebach. Współuzależnieni żyją w ciągłym napięciu, lęku i poczuciu bezradności, próbując utrzymać pozory normalności. Z czasem sami zaczynają odczuwać skutki psychiczne nałogu – spada ich poczucie wartości, pojawia się frustracja, złość, smutek i przemęczenie emocjonalne.

Często towarzyszy im przekonanie, że mogą „naprawić” drugą osobę, co prowadzi do błędnego koła zależności i cierpienia. Współuzależnienie nie oznacza braku miłości – przeciwnie, wynika z silnej więzi i potrzeby pomocy, jednak sposób, w jaki jest ona udzielana, staje się niezdrowy i wyczerpujący. Osoby współuzależnione często zapominają o sobie, swoich granicach i emocjach, przez co same potrzebują wsparcia terapeutycznego.

Leczenie uzależnień Gliwice – jak wygląda terapia?

Terapia uzależnień w Gliwicach w Centrum Terapii FOCUS to proces, który krok po kroku pomaga odzyskać kontrolę nad życiem i zrozumieć mechanizmy stojące za nałogiem. Każda terapia rozpoczyna się od konsultacji, podczas której terapeuta poznaje historię pacjenta, jego trudności, rodzaj uzależnienia oraz sytuację życiową. Na tej podstawie wspólnie ustalany jest indywidualny plan leczenia, dostosowany do potrzeb i tempa danej osoby.

W pierwszej fazie terapii pacjent uczy się rozpoznawać mechanizmy uzależnienia – zrozumieć, dlaczego sięga po substancję lub zachowanie, jakie emocje za tym stoją i co utrzymuje go w błędnym kole nałogu. Kolejny etap to nauka konstruktywnego radzenia sobie ze stresem i napięciem emocjonalnym, bez uciekania w uzależnienie. Terapeuta pomaga również w odbudowie poczucia własnej wartości, wzmacnianiu motywacji i wyznaczaniu realistycznych celów życiowych.

Duży nacisk kładziemy także na poprawę relacji z bliskimi i naukę komunikacji opartej na zrozumieniu i empatii. W razie potrzeby terapia może być uzupełniona o wsparcie psychiatryczne lub udział w grupie terapeutycznej. W końcowej fazie pacjent pracuje nad utrwaleniem zmian, budowaniem nowych nawyków oraz zapobieganiem nawrotom.

Cały proces odbywa się w atmosferze bezpieczeństwa, zaufania i pełnej poufności. W Poradni FOCUS Gliwice wierzymy, że skuteczna terapia to nie tylko walka z uzależnieniem, ale przede wszystkim droga do odzyskania równowagi, spokoju i wolności w życiu.

Leczenie uzależnień Gliwice – cele terapii

Terapia uzależnień to proces, który nie ogranicza się jedynie do zaprzestania używania substancji czy rezygnacji z destrukcyjnych zachowań. Jej głównym celem jest trwała zmiana sposobu myślenia, odczuwania i funkcjonowania w codziennym życiu. W Centrum Terapii FOCUS w Gliwicach pomagamy pacjentom krok po kroku odzyskać równowagę emocjonalną i poczucie wpływu na własne decyzje.

Oto najważniejsze cele terapii:

Zrozumienie mechanizmów uzależnienia

Terapia pomaga odkryć, dlaczego uzależnienie się rozwinęło i jakie emocje, przekonania lub doświadczenia je podtrzymują. To pierwszy krok do przerwania błędnego koła nałogu.

Odzyskanie kontroli nad życiem

Celem terapii jest przywrócenie poczucia sprawczości – umiejętności podejmowania świadomych decyzji, zamiast działania pod wpływem impulsu lub przymusu.

Rozwijanie umiejętności radzenia sobie ze stresem i emocjami

Osoby uzależnione często sięgają po substancję lub zachowanie, by poradzić sobie z napięciem. Terapia uczy, jak w zdrowy sposób regulować emocje, rozładowywać stres i reagować w trudnych sytuacjach.

Odbudowa poczucia własnej wartości

Nałóg często prowadzi do wstydu, winy i braku wiary w siebie. Terapia pomaga odzyskać zaufanie do własnych możliwości i uwierzyć, że zmiana jest możliwa.

Poprawa relacji z bliskimi

Uzależnienie niszczy więzi rodzinne i partnerskie. Celem terapii jest odbudowa zaufania, nauka komunikacji i ponowne tworzenie zdrowych relacji opartych na szacunku.

Utrzymanie abstynencji i zapobieganie nawrotom

Terapia uczy rozpoznawania sygnałów ostrzegawczych oraz stosowania strategii, które pomagają uniknąć powrotu do uzależnienia.

Budowanie nowego stylu życia

Kluczowym celem terapii jest stworzenie życia wolnego od nałogu – wypełnionego pasjami, relacjami i wartościami, które dają poczucie sensu i stabilności.

Rozwój osobisty i samopoznanie

Terapia to również droga do lepszego poznania siebie – swoich emocji, potrzeb, granic i celów życiowych. Dzięki temu pacjent może żyć w zgodzie ze sobą i z większą świadomością.

Leczenie uzależnień Gliwice – Terapia dla współuzależnionych

W Centrum Terapii FOCUS w Gliwicach oferujemy pomoc nie tylko osobom uzależnionym, ale także ich bliskim, którzy często sami cierpią z powodu współuzależnienia.

Terapia dla współuzależnionych pomaga zrozumieć mechanizmy, które utrzymują destrukcyjny układ relacji, oraz uczy, jak odzyskać równowagę emocjonalną i zdrowe granice. Podczas spotkań pacjenci uczą się, jak przestać żyć życiem osoby uzależnionej i skupić się na sobie, swoich potrzebach i dobrostanie.

Naszym celem jest przywrócenie poczucia sprawczości, odbudowa zaufania do siebie oraz stworzenie przestrzeni do zdrowych, wspierających relacji.

Jak wygląda powrót do życia po terapii

Powrót do życia po terapii uzależnień to proces odbudowy równowagi i uczenia się funkcjonowania bez nałogu. Osoba po terapii stopniowo odzyskuje kontrolę nad emocjami, relacjami i codziennymi decyzjami, zaczynając budować życie oparte na nowych, zdrowych nawykach. To czas, w którym pojawia się więcej spokoju, samoświadomości i poczucia wpływu na siebie.

Ważnym elementem tego etapu jest odbudowa relacji z bliskimi oraz odnajdywanie satysfakcji w pracy, pasjach i kontaktach z innymi ludźmi. Czasami pojawiają się trudności czy pokusy, dlatego kluczowe jest korzystanie ze wsparcia terapeuty lub grup wsparcia. Powrót do życia po terapii to nie tylko zakończenie leczenia – to początek nowego rozdziału, w którym osoba uczy się żyć świadomie, w zgodzie ze sobą i bez destrukcyjnych mechanizmów uzależnienia.

Czy uzależnienie jest uleczalne?

Uzależnienie jest chorobą przewlekłą, ale można ją skutecznie leczyć i nauczyć się z nią żyć w pełni świadomie. Choć nie istnieje „szybkie wyleczenie”, terapia pozwala osiągnąć trwałą zmianę – odzyskać kontrolę nad swoim zachowaniem, emocjami i decyzjami. Osoba, która przejdzie proces terapii i konsekwentnie dba o utrzymanie równowagi, może prowadzić stabilne, satysfakcjonujące życie bez powrotu do nałogu.

Kluczem do trwałej poprawy jest praca nad sobą, zrozumienie przyczyn uzależnienia oraz rozwijanie zdrowych strategii radzenia sobie z emocjami i stresem. Wiele osób po terapii żyje w trzeźwości przez lata – buduje relacje, realizuje cele zawodowe i osobiste. Dlatego zamiast mówić o „całkowitym wyleczeniu”, lepiej mówić o wyzdrowieniu i trwałej zmianie sposobu życia, która pozwala zachować wolność i równowagę na co dzień.

Dlaczego nie można zwlekać z leczeniem?

Im wcześniej osoba uzależniona podejmie terapię, tym większe są szanse na skuteczne leczenie i trwałą zmianę. Zwlekanie sprawia, że uzależnienie stopniowo się pogłębia – wpływa na zdrowie psychiczne, fizyczne i relacje z bliskimi. Z czasem mechanizmy nałogu stają się coraz silniejsze, a powrót do równowagi wymaga więcej czasu i wysiłku.

Wczesna reakcja pozwala szybciej przerwać błędne koło uzależnienia, zanim dojdzie do poważnych strat emocjonalnych, rodzinnych czy zawodowych. Leczenie podjęte na początkowym etapie to także mniejsze cierpienie, większa motywacja do zmiany i większa skuteczność terapii. Dlatego warto szukać pomocy od razu, gdy pojawią się pierwsze sygnały problemu – to odważny krok, który może uratować zdrowie, relacje i przyszłość.

Leczenie uzależnień Gliwice – zrób pierwszy krok

Uzależnienie to trudne doświadczenie, które może dotknąć każdego – niezależnie od wieku, płci czy sytuacji życiowej. Choć często prowadzi do poczucia bezradności i utraty kontroli, warto pamiętać, że z każdego nałogu można wyjść. Kluczowe jest podjęcie decyzji o leczeniu i skorzystanie z profesjonalnej pomocy.

W Centrum Terapii FOCUS w Gliwicach oferujemy skuteczną terapię uzależnień opartą na zrozumieniu, empatii i indywidualnym podejściu do każdej osoby. Pomagamy nie tylko zatrzymać nałóg, ale również odbudować poczucie własnej wartości, relacje z bliskimi i równowagę emocjonalną.

Nie warto czekać, aż uzależnienie całkowicie przejmie kontrolę nad życiem. Im szybciej podejmiesz terapię, tym łatwiej odzyskać zdrowie, spokój i wolność.

Skontaktuj się z nami już dziś. Leczenie uzależnień Gliwice – Centrum Terapii FOCUS. Pomoc jest bliżej, niż myślisz.