Najwcześniej rozwijającym się zmysłem jest system dotykowy. Receptory czuciowe odbierają różnego rodzaju bodźce – dotyk, nacisk, ciepło, zimno, ból – a następnie przesyłają te informacje do mózgu. Te pierwotne sygnalizują ogólną świadomość bycia dotykanym, a ewolucyjne różnicują informacje jaki dana rzecz ma kształt czy fakturę. Prawidłowy rozwój tego zmysłu jest podstawą emocjonalnego, umysłowego i ruchowego rozwoju dziecka.
Dlatego też ważna, aby w ramach terapii integracji sensorycznej wprowadzać zabawy fakturowe, tak aby dziecko miało możliwość poznawać jak najwięcej faktur, struktur i konsystencji.
Co ważnie, nie chodzi tylko o zabawki na macie edukacyjnej, ale przedmioty używane na co dzień. W okresie niemowlęcym można pozwalać dziecku na raczkowanie po dywanie, podłodze, kafelkach, trawie czy nawet kamykach, a także umożliwiać zapoznanie się z różnymi materiałami – wełnianym swetrem, flanelową koszulą i frotowym ręcznikiem.
W ramach zabaw fakturowych stosowane są metody malowania różnych powierzchni palcami, a także różnymi skrawkami materiału, zapoznawanie się z fakturami: gładkimi, szorstkimi, miękkimi i twardymi, kłującymi oraz z elementami plastikowymi, gumowymi, piankowymi, gąbczastymi, sypkimi itp.
Ścieżki sensoryczne wykorzystywane do terapii, która niejednokrotnie jest także świetną zabawą, zawierają w sobie odmienne elementy o różnych kształtach, fakturach i strukturach od pluszowych wykładzin przez drewniane półkule do ostrych traw.
