Psychoterapia systemowa to metoda psychoterapii skupiająca się na więzach otoczenia i ich wpływie na jednostkę w aspekcie psychologicznym, a zwłaszcza na powiązaniach relacji rodzinnych i społecznych ze zdrowiem psychicznym ich członków.
Metoda ta wywodzi się z teorii systemów Bertalanff’ego, na podstawie której stwierdzono, że człowiek jest elementem różnego rodzaju systemów – rodzinnych, towarzyskich i zawodowych, w ramach których powstają podsystemy takie jak np. relacje przyjaciół czy rodzeństw, a ludzie jako ich elementy wzajemnie na siebie oddziałują.
Psychoterapia systemowa jest zatem metodą pracy, w której pacjent jest poddawany analizie w całościowym ujęciu swojego społecznego otoczenia. Psychoterapeuta pełni rolę radcy i osoby nakazującej.
W ramach psychoterapii systemowej są wyróżniane ujęcia komunikacyjne i strukturalne, odnoszące się kolejno do sposobów komunikacji w systemach, do których przynależy pacjent oraz do zasad panujących pomiędzy wszystkimi ich elementami.
Psychoterapia systemowa jest stosowana we wszystkich rodzajach systemów rodzinnych, zarówno wśród par, dzietnych i bezdzietnych, a także wśród innych związków międzyludzkich.
Psychoterapia systemowa stosowana jest w leczeniu:
– Zaburzeń zachowania u dzieci
– Zaburzeń nerwicowe
– Zaburzeń odżywiania
– Schizofrenii i innych zaburzeń psychotycznych
– Uzależnień
– Depresji
Czas trwania psychoterapii systemowej jest zależny od zaburzeń z jakimi zgłaszają się pacjenci, ale jej głównym celem jest aktualna poprawa funkcjonowania systemu, jest zatem zaliczana do terapii krótkotrwałych. Czas jej trwania i częstotliwość spotkań jest zależna od ustalonego planu terapeutycznego, przy czym w większości przypadków spotkania odbywają się w min. dwu tygodniowych odstępach, aby pozostawić pacjentom czas na wprowadzanie i przyzwyczajanie się do zmian.
Możesz liczyć na pomoc
Naszych specjalistów.
Jeśli ten problem dotyczy Ciebie
lub Twoich najbliższych – skontaktuj się z Nami!