Metoda NDT-Bobath to metoda rehabilitacyjna stosowana przede wszystkim w leczeniu dzieci z problemami neurologicznymi. Główne zastosowanie znajduje w fizjoterapii przy eliminowaniu niewłaściwych wzorców ruchowych.
Metoda NDT-Bobath powstała w wyniki ewolucji metody Bobath, której autorami są Berta i Karl Bobath. Pediatra Elsbeth Koeng i fizjoterapeutka Mary Quintn rozwinęły ją przystosowując ją jednocześnie do leczenia neurorozwojowego niezbędnego w fizjoterapii zwłaszcza wcześniaków i niemowląt mających problemy z napięciem mięśniowym.
Metoda ta jest wykorzystywana również w fizjoterapii dzieci z różnego rodzaju zaburzeniami, a w szczególności w przypadku:
– Nieprawidłowego rozwoju ruchowego
– Asymetrii
– Nieprawidłowego napięcia mięśniowego
– Zaburzeń ortopedycznych
– Wad genetycznych
– Wad postawy
– Opóźnionego rozwoju psychoruchowego.
W trakcie terapii wykonywane są ćwiczenia obniżające napięcie wzmożone i podwyższające napięcie obniżone, a także zatrzymywane są nieprawidłowe odruchy, tak aby móc uaktywniać i utrwalać te prawidłowe. Najistotniejszym celem tej terapii jest ukierunkowanie dziecka na dalszy prawidłowy rozwój i samodzielne funkcjonowanie.
