Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie?

Rozwód to jedno z najtrudniejszych doświadczeń w życiu rodziny, szczególnie dla dziecka, które może czuć się zagubione, przestraszone i pozbawione wpływu na sytuację. Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie, by zminimalizować stres i pomóc mu odnaleźć się w nowej rzeczywistości? W tym artykule podpowiadamy, kiedy i jak rozpocząć taką rozmowę, czego unikać i jak wspierać dziecko emocjonalnie w tym delikatnym czasie.

Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie

Pamiętaj!

Nasze treści blogowe mają charakter informacyjny i nie zastępują profesjonalnej porady lekarza lub specjalisty. Jeśli potrzebujesz profesjonalnej pomocy umów wizytę w jednej z naszych poradni.

Dla wielu rodziców rozmowa z dziećmi o rozwodzie jest jednym z najtrudniejszych momentów całego procesu rozstania. Dzieci potrzebują poczucia bezpieczeństwa, a rozwód zmienia znany im układ rodzinny, na którym do tej pory mogły polegać. Mimo trudnych emocji, to bardzo ważna rozmowa – daje szansę, by wspólnie stworzyć podstawy do nowego początku i pomóc dziecku odnaleźć się w zmieniającej się rzeczywistości.

To jedno z tych doświadczeń, które może na długo zapaść dziecku w pamięć, dlatego warto dobrze się do niej przygotować. Przemyślane słowa i odpowiedni moment mogą odegrać kluczową rolę w tym, jak dziecko poradzi sobie z tą zmianą. Poniżej znajdziesz kilka wskazówek, które mogą pomóc w rozpoczęciu tej trudnej, ale potrzebnej rozmowy.

Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie rodziców


Jeśli to możliwe, warto, aby oboje rodzice usiedli razem i spokojnie przekazali dziecku informację o rozwodzie. Aby uniknąć nieporozumień i dodatkowego napięcia, dobrze jest wcześniej wspólnie ustalić, co dokładnie zostanie powiedziane. W takiej chwili dziecko potrzebuje przede wszystkim poczucia bezpieczeństwa – a najlepszym sposobem, by je zapewnić, jest pokazanie, że mimo rozstania rodzice nadal działają razem jako zespół w kwestiach wychowawczych.

Warto okazać spokój i pewność: dać dziecku sygnał, że sytuacja jest pod kontrolą, nawet jeśli w rzeczywistości nie wszystko jest jeszcze poukładane. Taka postawa może znacząco zmniejszyć lęk dziecka i ułatwić mu oswojenie się ze zmianą.

Jeśli wspólna rozmowa obojga rodziców nie jest możliwa, warto, aby tę wiadomość przekazał ten z nich, który spędza z dzieckiem najwięcej czasu – to może pomóc dziecku lepiej zrozumieć sytuację i szybciej poczuć się bezpieczniej.

Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie – ustalcie wspólnie, co powiedzieć


To, w jaki sposób rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie, zależy w dużej mierze od jego wieku i poziomu dojrzałości. Warto unikać przekazywania zbyt wielu szczegółów na raz – lepiej pozwolić dziecku zadawać pytania i odpowiadać na nie w sposób dostosowany do jego możliwości. Nadmiar informacji może być przytłaczający i niepotrzebnie zwiększyć niepokój.

Dzieci często zastanawiają się, kiedy nastąpią zmiany w ich codziennym życiu. Jeśli rozwód jest jeszcze w toku, można powiedzieć coś w stylu: „Jesteśmy teraz osobno i planujemy rozwód. Ustalenie szczegółów może potrwać, ale na razie możesz myśleć o nas jak o rozwiedzionych.” Jeśli wiadomo już coś więcej o przyszłych ustaleniach, warto podzielić się tymi informacjami – mogą one pomóc dziecku poczuć się pewniej w nowej sytuacji.

Jeśli między rodzicami toczy się spór dotyczący opieki nad dzieckiem, warto wyjaśnić to w prosty i bezpieczny sposób, np.: „Bardzo cię kochamy i oboje chcemy być blisko ciebie. Staramy się wspólnie znaleźć rozwiązanie, które będzie dla ciebie najlepsze. Jeszcze się nad tym zastanawiamy, ale dorośli zajmą się tym razem.”

Należy unikać rozmów o sprawach finansowych oraz wszystkiego, co mogłoby przedstawiać drugiego rodzica w złym świetle. Dziecko nie powinno być obarczane odpowiedzialnością za konflikty dorosłych – najważniejsze jest utrzymanie jak najbardziej stabilnej i wspierającej relacji z obojgiem rodziców.

Jeśli dziecko było świadkiem wielu kłótni i napięć w domu, warto to wytłumaczyć, np.: „Możliwe, że widziałeś, jak się kłóciliśmy. Czasami jesteśmy na siebie źli z powodu tej trudnej sytuacji, ale to nie ma nic wspólnego z tobą. Nikt nie jest na ciebie zły. Dorośli zajmą się tym razem. To nie twoje zadanie, żeby wszystko naprawiać – są inni dorośli, którzy nam w tym pomogą.”

jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie rodziców

Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie – gotowy scenariusz


Podziel się prostym, szczerym wyjaśnieniem

„Mama i tata bardzo się o siebie troszczą i uwielbiają być twoimi rodzicami. Ale z czasem zrozumieliśmy, że lepiej nam się współpracuje jako rodzice niż jako para. Po wielu rozmowach zdecydowaliśmy, że nie będziemy już razem jako mąż i żona. Mama zostanie w tym domu, a tata zamieszka w nowym, miłym mieszkaniu niedaleko. Nadal będziemy z tobą spędzać dużo czasu, w obu domach. I zawsze, bez względu na wszystko, będziemy cię bardzo kochać.”

To decyzja dorosłych i dziecko nie ponosi za nią żadnej odpowiedzialności

„Oboje cię bardzo kochamy i to się nigdy nie zmieni. Kiedy dorośli się rozstają, dzieci czasem zaczynają się martwić, że to przez nie. Ale tak nie jest. Ta decyzja dotyczy tylko mamy i taty i nie ma nic wspólnego z tobą. Nie powiedziałeś ani nie zrobiłeś nic, co to spowodowało, i nic, co teraz zrobisz, nie może tego zmienić. To jest sprawa między nami, dorosłymi – ty jesteś naszym dzieckiem i zawsze będziesz przez nas kochany.”

Jesteśmy nadal rodziną i zawsze będziemy się o ciebie troszczyć

„Tata będzie mieszkał w nowym, przytulnym mieszkaniu – chętnie pokażemy ci zdjęcia! Są tam łóżka piętrowe! Ustaliliśmy plan, według którego czasem będziesz spać u mamy, a czasem u taty. Bez względu na to, gdzie będziesz, zawsze będziemy twoimi rodzicami. Będziemy razem troszczyć się o ciebie – pomagać w lekcjach, robić kolację, grać w gry, czytać książki i oglądać wspólnie bajki.”

Wiele rzeczy się nie zmieni

„Choć niektóre sprawy będą wyglądać inaczej, większość rzeczy pozostanie taka sama. Nadal będziesz chodzić do tej samej szkoły, spotykać się z tymi samymi przyjaciółmi, mieć tę samą nianię, zabawki, dziadków, ciocie, wujków i kuzynów. I najważniejsze: mama i tata nadal będą twoimi rodzicami.”

Masz prawo do różnych emocji

„Możesz czuć się smutny, zły, zaniepokojony, zdezorientowany, a może nawet trochę ciekawy albo podekscytowany nową sytuacją. Każde uczucie, które się w tobie pojawi, jest w porządku. I może się zmieniać z dnia na dzień – to całkowicie normalne. Jesteśmy tu, by cię wysłuchać i rozmawiać z tobą o wszystkim, co czujesz. Możesz mówić, jeśli jesteś na nas zły – zrozumiemy. Najtrudniejsze uczucia często są najsilniejsze na początku, ale z czasem stają się łatwiejsze do uniesienia.”

Nie musisz wybierać między nami

„Zawsze będziemy twoimi rodzicami. Możesz kochać nas oboje – nie musisz wybierać. Nie musisz się martwić, że kogoś zranisz, mówiąc, że miło spędziłeś czas z drugim rodzicem. Chcemy, żebyś czuł się dobrze z każdym z nas. Mama bardzo się cieszy, gdy opowiadasz o tym, co fajnego robisz z tatą, a tata uwielbia słuchać, co ciekawego robisz z mamą!”

Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie – możliwe reakcje dziecka


Dzieci mogą reagować na wiadomość o rozwodzie na wiele sposobów. Jeśli w domu często dochodziło do kłótni, niektóre z nich mogą odczuć ulgę. Jednak znacznie częściej pojawiają się emocje takie jak niepokój, smutek czy poczucie winy. Niezależnie od tego, jak zareagują Twoje dzieci, ważne jest, aby ich uważnie słuchać, traktować ich uczucia z szacunkiem i jasno podkreślić, że rozwód nie jest ich winą. Dzieci muszą wiedzieć, że nadal są kochane i że rodzice zrobią wszystko, co w ich mocy, by zapewnić im poczucie bezpieczeństwa.

Wielu dzieciom towarzyszą obawy związane z przyszłością. Starsze mogą zastanawiać się, czy rodzice będą mieli nowych partnerów. W takich chwilach pomocne jest zapewnienie, że choć życie się zmienia, relacja z dzieckiem pozostaje niezmienna i nikt nie zajmie jego miejsca.

Gdy pojawiają się bardziej konkretne pytania – na przykład, kto będzie odbierał z treningu lub jak będzie wyglądał nowy pokój – warto udzielać możliwie jasnych odpowiedzi. Jeśli pewne kwestie są jeszcze ustalane, najlepiej powiedzieć dziecku, że pracujecie nad rozwiązaniem i dacie znać, gdy tylko będzie to możliwe. Dobrze też zadbać o poczucie stabilizacji, np. wieszając tymczasowy plan dnia na lodówce.

jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie, Jak pomóc dziecku przejść przez rozwód

Czego chce Twoje dziecko podczas rozwodu rodziców


  • Chcę, żebyście oboje byli obecni w moim życiu. Zadzwońcie do mnie, napiszcie wiadomość, zapytajcie, jak minął dzień. Kiedy tego brakuje, czuję się nieważna – jakbyście mnie nie kochali naprawdę.
  • Proszę, nie kłóćcie się przy mnie i postarajcie się współpracować w sprawach, które mnie dotyczą. Gdy słyszę, jak się spieracie o mnie, mam wrażenie, że zrobiłam coś nie tak i zaczynam się obwiniać.
  • Chcę czuć się swobodnie z każdym z Was i móc kochać Was oboje bez poczucia winy. Proszę, nie bądźcie zazdrośni o czas, który spędzam z drugim rodzicem. Kiedy widzę, że jesteście z tego powodu źli lub smutni, mam wrażenie, że muszę wybierać, a tego nie chcę.
  • Rozmawiajcie ze sobą bezpośrednio. Nie każcie mi przekazywać wiadomości między Wami – to dla mnie trudne i stresujące.
  • Jeśli mówię coś o drugim rodzicu, proszę, odpowiadajcie z szacunkiem albo nie mówcie nic. Kiedy słyszę złe rzeczy o mojej mamie lub tacie, czuję się rozdarta i jakbyście chcieli, żebym stanęła po czyjejś stronie.
  • Pamiętajcie, że potrzebuję Was obojga. Chcę, żebyście byli częścią mojego życia – żebyście mnie wspierali, uczyli i pomagali, kiedy sobie nie radzę. Mama i tata – oboje jesteście dla mnie ważni.

Pomóż dziecku przeżyć rozwód


Dla dziecka rozwód może być ogromnym przeżyciem – często odczuwanym jako strata: rodzica, dotychczasowej codzienności czy poczucia bezpieczeństwa. To naturalne, że w takiej sytuacji pojawiają się silne emocje. Możesz pomóc swojemu dziecku przejść przez ten trudny czas, dając mu przestrzeń do wyrażania uczuć i pomagając je zrozumieć.

Słuchaj uważnie

Zachęcaj dziecko do mówienia o tym, co czuje – i naprawdę słuchaj. Może czuć smutek, złość, żal albo zagubienie, nawet w sprawach, których się nie spodziewasz. Samo wysłuchanie może przynieść mu dużą ulgę.

Pomóż nazwać emocje

Dzieci często nie wiedzą, jak wyrazić to, co przeżywają. Obserwuj ich nastrój, zachowanie i delikatnie pytaj. Prosty komentarz typu „Widzę, że jesteś dziś trochę smutny” może otworzyć drzwi do rozmowy.

Daj im przestrzeń na szczerość

Czasem dzieci nie chcą mówić wprost, co czują, bo boją się, że cię zranią. Upewnij je, że mogą mówić wszystko – nawet jeśli to trudne. Nawet jeśli pojawi się złość czy pretensje, to lepiej, by te uczucia zostały wypowiedziane, niż skrywane.

Traktuj rozmowę jako proces, nie jednorazowe wydarzenie

Dzieci dorastają, zmieniają się i z czasem mogą mieć nowe pytania czy obawy związane z rozwodem. Warto wracać do tych tematów – nawet jeśli już wcześniej o nich rozmawialiście.

Uznawaj ich emocje

Nie zawsze będziesz w stanie rozwiać smutek czy rozwiązać problem – ale możesz okazać zrozumienie i wsparcie. Dziecko potrzebuje wiedzieć, że jego uczucia są ważne i że nie musi ich tłumić.

Niech dzieci wiedzą, że nie są winne


Wiele dzieci, szczególnie młodszych, może myśleć, że w jakiś sposób przyczyniły się do rozwodu. Przypominają sobie swoje zachowania, takie jak kłótnie z rodzicami, słabe oceny czy inne trudne sytuacje, i zaczynają wierzyć, że to ich wina. Aby pomóc dziecku uwolnić się od tego błędnego przekonania, warto:

Wyjaśnij sytuację jasno i spokojnie

Powiedz dziecku, dlaczego podjęliście decyzję o rozwodzie, używając prostych i zrozumiałych słów. Podkreśl, że to decyzja dorosłych i że nie miało na nią wpływu.

Bądź cierpliwy

Dziecko może jednego dnia wydawać się spokojne i pogodne, a następnego znowu czuć się niepewnie. To zupełnie normalne. Okazuj zrozumienie i reaguj z troską, nawet jeśli trzeba wielokrotnie wracać do tych samych tematów.

Często przypominaj o miłości i niewinności dziecka

Powtarzaj, że rozwód nie jest jego winą. Upewnij dziecko, że mama i tata nadal je kochają, i że to się nie zmieni, niezależnie od wszystkiego. Taka pewność jest dla dziecka ogromnym wsparciem.

Dawaj otuchę i miłość


Dzieci mają ogromną zdolność do odzyskiwania równowagi, jeśli tylko czują się kochane i wspierane. Twoje słowa, codzienne gesty i konsekwencja w działaniu są kluczowe, by dziecko wiedziało, że Twoja miłość się nie zmienia.

Oboje rodzice są nadal ważni

Upewnij dziecko, że choć sytuacja w domu się zmienia, nadal może mieć silną, kochającą relację zarówno z mamą, jak i z tatą.

Wszystko się ułoży

Powiedz dziecku, że choć czasem może być trudno, z czasem wszystko się poukłada. Taka nadzieja pomaga dzieciom lepiej zaakceptować zmiany i odnaleźć się w nowej rzeczywistości.

Bliskość ma znaczenie

Czułe gesty, przytulenie, uścisk czy zwykła obecność obok dziecka dają mu poczucie bezpieczeństwa. Fizyczna bliskość często mówi więcej niż słowa.

Odpowiadaj szczerze i z troską

Gdy dziecko mówi o swoich obawach, odpowiedz zgodnie z prawdą. Jeśli nie znasz odpowiedzi, nie bój się tego przyznać. Możesz powiedzieć: „Nie wiem jeszcze, ale dowiem się i razem sobie poradzimy”. Szczerość połączona z opanowaniem daje dziecku poczucie zaufania i spokoju.

Zapewnij stabilność podczas rozwodu


Choć warto, by dzieci uczyły się elastyczności, zbyt wiele zmian naraz może być dla nich bardzo obciążające. Możesz pomóc im w adaptacji, dbając o to, by ich codzienne życie miało możliwie dużo przewidywalności i porządku.

Nie oznacza to, że musisz wprowadzać sztywne grafiki albo że u mamy i taty wszystko musi wyglądać identycznie. Wystarczy, że w każdym domu pojawią się pewne stałe rytuały i że dzieci będą wiedziały, czego się mogą spodziewać. Jasna komunikacja i powtarzalność dają dzieciom poczucie bezpieczeństwa.

Siła rutyny

Dzieci czują się pewniej, gdy ich dzień ma ustalony rytm. Nawet jeśli zmieniają miejsce, świadomość, że po obiedzie przychodzi czas na lekcje, potem kąpiel i czytanie przed snem, działa uspokajająco i daje poczucie kontroli.

Rutyna to również konsekwencja w zasadach. W czasie rozwodu może pojawić się pokusa, by odpuszczać, być bardziej pobłażliwym albo rezygnować z ustalonych granic. Ale dzieci potrzebują jasnych zasad, nagród i konsekwencji – to właśnie one budują poczucie bezpieczeństwa, które jest teraz szczególnie ważne.

Jeśli potrzebujesz, poszukaj pomocy


Rozwód potrafi być bardzo trudnym i emocjonalnie wyczerpującym doświadczeniem. Bez odpowiedniego wsparcia może okazać się wręcz przytłaczający.

Szukaj wsparcia wśród bliskich

Rozmawiaj z przyjaciółmi, rodziną lub grupą wsparcia o emocjach, które przeżywasz – takich jak złość, żal czy frustracja. To ważne, żeby nie dusić ich w sobie, a tym bardziej nie przenosić ich na dzieci. Jeśli przez lata zaniedbałeś relacje towarzyskie, nie martw się – nigdy nie jest za późno, by nawiązać nowe znajomości i odbudować krąg zaufanych osób.

Nie obciążaj dziecka swoimi emocjami

Bez względu na to, co czujesz, dziecko nie powinno być powiernikiem twoich dorosłych problemów. Nie traktuj go jak przyjaciela, któremu się zwierzasz – to może być dla niego zbyt trudne do uniesienia.

Zachowaj miejsce na radość

Postaraj się, by mimo trudnego czasu w waszym życiu nie brakowało śmiechu i zabawy. Wspólne chwile radości pomagają złagodzić napięcie, odciągają uwagę od smutku i przypominają, że wciąż można być razem szczęśliwym.

Skorzystaj z pomocy specjalisty

Jeśli czujesz, że przytłacza cię gniew, lęk, żal czy poczucie winy, warto porozmawiać z terapeutą. Niezależnie od tego, czy spotkanie odbędzie się na żywo czy online – specjalista pomoże ci zrozumieć i uporządkować emocje, które teraz towarzyszą ci na co dzień.

Pracuj ze swoim byłym


Konflikty między rodzicami, niezależnie od tego, czy są po rozwodzie, czy nadal razem, mogą bardzo negatywnie wpływać na dzieci. Ważne jest, aby nie stawiać dziecka między sobą, nie obarczać go swoją złością ani nie zmuszać do opowiadania się po którejś stronie. Poniższe wskazówki pomogą ochronić dziecko przed dodatkowymi emocjonalnymi ranami.

Zadbaj o odpowiedni moment i miejsce na trudne rozmowy

Staraj się nie prowadzić sporów w obecności dziecka – ani twarzą w twarz, ani przez telefon. Jeśli rozmowa zaczyna być napięta, zaproponuj inny termin lub przerwij ją całkowicie.

Zachowaj dyskrecję

Nie omawiaj z dzieckiem zachowania drugiego rodzica, zwłaszcza w krytyczny sposób. Nawet jeśli czujesz złość, warto powstrzymać się od negatywnych komentarzy. Jeśli nie masz nic dobrego do powiedzenia – po prostu przemilcz to.

Zachowuj się z szacunkiem

Uprzejmość wobec byłego partnera to ważny sygnał dla dziecka. Pokazujesz w ten sposób, że nawet w trudnej sytuacji potrafisz być spokojny i życzliwy. Może to również wpłynąć pozytywnie na zachowanie drugiego rodzica.

Wybieraj to, co dobre

Zamiast skupiać się na tym, co nie działa, postaraj się dostrzegać mocne strony każdego członka rodziny. Zachęcaj też dziecko, by robiło to samo – pomoże mu to budować pozytywne spojrzenie mimo zmian.

Dbaj o współpracę

Postaraj się jak najszybciej stworzyć możliwie przyjazną relację z drugim rodzicem. Dla dziecka obserwowanie, że rodzice potrafią się porozumieć i współpracować, jest ogromnym źródłem spokoju. To również cenna lekcja radzenia sobie z trudnościami i rozwiązywania konfliktów.

Naturalne reakcje dzieci na rozwód lub separację


Choć intensywne emocje mogą być trudne do zniesienia, wiele reakcji dzieci po rozstaniu rodziców jest całkowicie normalnych.

Złość – dzieci mogą odczuwać gniew, frustrację i żal w stosunku do rodziców, że ich świat uległ zmianie. Często wyrażają to wprost lub poprzez zachowanie.

Niepokój – w obliczu dużych zmian dzieci mogą czuć się niespokojne i zdezorientowane. Brak pewności co do przyszłości budzi lęk.

Smutek – uczucie straty po zmianie sytuacji rodzinnej to coś naturalnego. Czasami przybiera formę łagodnej depresji, zwłaszcza jeśli dziecko czuje się bezsilne lub zagubione.

Dzieci potrzebują czasu, by poradzić sobie z tym, co się dzieje. Zazwyczaj z biegiem tygodni i miesięcy ich stan emocjonalny się poprawia, zwłaszcza jeśli otrzymują wsparcie i zrozumienie.

Kiedy szukać pomocy?


Jeśli po kilku miesiącach dziecko wciąż zmaga się z silnymi emocjami i nie widać poprawy – a wręcz przeciwnie, sytuacja się pogarsza – może to oznaczać, że potrzebuje profesjonalnego wsparcia. Zwróć uwagę na następujące sygnały:

  • trudności ze snem,
  • problemy z koncentracją,
  • spadek wyników w nauce,
  • sięganie po używki,
  • samookaleczenia, zaburzenia odżywiania,
  • wybuchy złości lub agresji,
  • wycofanie się z kontaktów z bliskimi,
  • brak zainteresowania tym, co wcześniej sprawiało radość.

Jeśli zauważysz którykolwiek z tych objawów, warto porozmawiać z pediatrą, wychowawcą lub psychologiem dziecięcym. Specjalista pomoże zrozumieć sytuację i podpowie, jak najlepiej wspierać dziecko w radzeniu sobie z emocjami po rozwodzie.

Jeśli nie wiesz, jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie – zgłoś się do Poradni FOCUS. Nasi specjaliści pomagają zrozumieć reakcje dziecka, wspierają w budowaniu poczucia bezpieczeństwa i pokazują, jak rozmawiać o zmianach w rodzinie. U nas dzieci i rodziny otrzymują wsparcie w radzeniu sobie z trudnymi emocjami towarzyszącymi rozwodowi.

FAQ – najczęściej zadawane pytania

1. Kiedy najlepiej powiedzieć dziecku o rozwodzie?

Najlepiej wtedy, gdy już podjęliście ostateczną decyzję, ale zanim zmiany wejdą w życie. Dziecko potrzebuje czasu, by oswoić się z sytuacją, więc warto uprzedzić je z wyprzedzeniem, w spokojnym momencie, bez pośpiechu.

2. Czy oboje rodzice powinni być obecni podczas rozmowy?

Jeśli to możliwe – tak. Wspólne przekazanie wiadomości pokazuje, że mimo rozstania nadal jesteście zespołem jako rodzice i oboje troszczycie się o dobro dziecka.

3. Co powiedzieć, a czego unikać?

Używaj prostych, szczerych słów, dostosowanych do wieku dziecka. Unikaj obwiniania drugiego rodzica, szczegółów konfliktu czy tematów finansowych. Skup się na tym, co dziecko musi wiedzieć: że jest kochane i że to nie jego wina.

4. Jak zareagować na silne emocje dziecka?

Pozwól dziecku czuć to, co czuje – nie zaprzeczaj ani nie umniejszaj jego emocji. Powiedz, że rozumiesz, że to trudne i że jesteś obok. Wspólna rozmowa i przytulenie często znaczą więcej niż szukanie „rozwiązań”.

5. Co, jeśli dziecko zada pytania, na które nie znam odpowiedzi?

To w porządku powiedzieć „Nie wiem jeszcze, ale jak tylko się dowiem, powiem ci”. Ważne jest, by być szczerym i nie tworzyć fałszywego poczucia pewności.

6. Czy jedna rozmowa wystarczy?

Nie. Dzieci wracają do tematu, zadają nowe pytania, reagują emocjonalnie na zmiany. Potrzebują czasu i przestrzeni, by przetwarzać sytuację, dlatego warto wracać do rozmowy tyle razy, ile będzie trzeba.

Sprawdź także:
Co zrobić, aby dziecko było pewniejsze siebie?
Jak radzić sobie z agresją u dzieci?
Psycholog dziecięcy Katowice
Psycholog dziecięcy Gliwice
Psycholog dziecięcy online