Nękanie w szkole to dla dziecka nie tylko źródło lęku, ale także głęboka rana w poczuciu własnej wartości. Czasem trudno zauważyć, że coś jest nie tak – bo dziecko milczy, bo nie chce obciążać, bo się wstydzi. Co zrobić, gdy dziecko jest nękane w szkole? Kluczowe są uważność, rozmowa i gotowość dorosłych do realnego działania po stronie dziecka.
Pamiętaj!
Nasze treści blogowe mają charakter informacyjny i nie zastępują profesjonalnej porady lekarza lub specjalisty. Jeśli potrzebujesz profesjonalnej pomocy umów wizytę w jednej z naszych poradni.

Nie ma dla rodzica trudniejszego momentu niż ten, w którym dowiaduje się, że jego dziecko jest krzywdzone. Nękanie – psychiczne czy społeczne – nie zawsze zostawia widoczne ślady. Czasem to milczenie, unikanie tematu, niechęć do wychodzenia z domu. Czasem to nagła zmiana zachowania, wycofanie, drażliwość. Rodzic przeczuwa, że coś się dzieje – ale nie zawsze wie, co zrobić. I wtedy właśnie pojawia się pytanie, które nie daje spokoju: co zrobić, gdy dziecko jest nękane w szkole?
Nękanie to przemoc, która wymaga reakcji
Zanim zaczniemy działać, trzeba sobie jasno powiedzieć: nękanie to nie to samo co kłótnia między rówieśnikami. To powtarzalna, intencjonalna forma przemocy – psychicznej, fizycznej, słownej lub relacyjnej – której celem jest upokorzenie, zastraszenie, wykluczenie. To sytuacja, w której jedna ze stron nie ma realnych możliwości obrony, a druga czerpie siłę z przewagi – liczebnej, społecznej, emocjonalnej.
Dlatego jeśli zastanawiasz się, co zrobić, gdy dziecko jest nękane w szkole, nie próbuj najpierw „wypośrodkować racji”. Nie zaczynaj od „może to tylko nieporozumienie”. Nękanie nie znika samo, nie rozwiązuje się z czasem. Wymaga uważności, działania i wsparcia – najpierw od rodzica, później od szkoły i specjalistów.
Dziecko nie zawsze powie. Dlatego trzeba umieć czytać ciszę
Wielu rodziców dowiaduje się o nękaniu zbyt późno – nie dlatego, że nie chcą widzieć, ale dlatego, że dzieci często nie mówią. Wstyd, lęk przed zemstą, poczucie winy, przekonanie, że „nikt nie pomoże” – wszystko to sprawia, że dziecko milczy. Dlatego jednym z najważniejszych sygnałów jest… zmiana. Gdy dziecko nagle traci radość, wycofuje się z kontaktów, ma problemy z zasypianiem, nie chce chodzić do szkoły lub zaczyna zachowywać się agresywnie – to może być znak.
Stwórz dziecku przestrzeń, w której może mówić – nie wtedy, gdy my pytamy, ale wtedy, gdy będzie gotowe. To oznacza obecność, cierpliwość i gotowość słuchania bez oceniania. Zamiast: „Czemu się nie bronisz?”, lepiej powiedzieć: „Widzę, że coś cię boli. Jestem obok, możesz mi zaufać.”
Nie bagatelizuj. Zawsze uwierz najpierw dziecku
Jeśli dziecko powie, że jest nękane, Twoja reakcja ma kluczowe znaczenie. Słuchaj – nie przerywaj. Uwierz – nawet jeśli to trudne. Nie oceniaj – nawet jeśli wydaje się, że mogło coś sprowokować. W takich sytuacjach nigdy nie zaczynaj od szukania winy w dziecku, nie mów: „Może przesadzasz?”, „Może jesteś zbyt wrażliwy?” – to może zamknąć je na pomoc.
Jeśli Twoje dziecko jest nękane w szkole i przychodzi po wsparcie, przede wszystkim bądź po jego stronie. Daj mu do zrozumienia, że nie jest samo. Powiedz jasno: „To, co się dzieje, jest nie w porządku. Zrobimy coś z tym. Nie musisz przez to przechodzić sam.”

Co zrobić, gdy dziecko jest nękane w szkole – współpraca ze szkołą
Wielu rodziców doświadcza frustracji, próbując zgłosić nękanie w szkole. Bagatelizowanie, unikanie tematu, „brak dowodów” – to niestety nie jest rzadkość. Ale to nie powód, by rezygnować. Szkoła ma obowiązek reagować na każdą formę przemocy. To nie dobra wola, to prawo.
Gdy zgłaszasz sprawę wychowawcy lub dyrekcji, rób to spokojnie, ale stanowczo. Przygotuj konkretne fakty, opisz sytuacje, przedstaw zmiany w zachowaniu dziecka. Jeśli Twoje dziecko doświadcza jakiejkolwiek przemocy ze strony rówieśników, a szkoła nie reaguje, wówczas warto sięgnąć po wsparcie pedagoga szkolnego, psychologa lub nawet rzecznika praw dziecka. Rodzic ma prawo domagać się ochrony swojego dziecka – nie tylko moralnie, ale też formalnie.
Co zrobić, gdy dziecko jest nękane w szkole – wsparcie emocjonalnie
Po interwencji w szkole lub równolegle z nią warto pamiętać o czymś fundamentalnym: dziecko potrzebuje nie tylko ochrony, ale także odbudowy zaufania i własnej siły. Nękanie narusza poczucie wartości – dziecko może uwierzyć, że zasługuje na to, co je spotkało, że jest „słabe”, „dziwne” albo „gorsze”. Rolą dorosłego jest przywrócenie równowagi.
Jeśli Twoje dziecko po tym czego doświadczyło zaczyna wątpić w siebie, pokazuj, że jego emocje są zasadne, że ma prawo czuć złość, smutek, lęk. Nie szukaj szybkiego pocieszenia – „wszystko będzie dobrze” bywa zbyt ogólne. Lepiej powiedzieć: „Masz prawo czuć się zraniony. Przejdziemy przez to razem, krok po kroku.”
Nie ucz odwetu – ucz siły, która nie rani
W obliczu nękania wielu rodziców ma naturalną potrzebę: nauczyć dziecko, by „oddało”, by „nie dało się stłamsić”. I choć intencja jest zrozumiała, to droga oparta na rewanżu prowadzi donikąd. Przemoc nie równoważy się przemocą.
Dziecko nie potrzebuje instrukcji, jak się mścić. Potrzebuje narzędzi, by wyznaczyć granice i poczuć, że ma wpływ. Co zrobić, gdy dziecko jest nękane w szkole i nie chce wracać do klasy? Przede wszystkim pracować nad jego poczuciem wartości. Pomóc mu odbudować pewność siebie w relacji z innymi: poprzez grupy wsparcia, sport, działania społeczne, terapię. Miejsca, gdzie nie musi udowadniać niczego, by być akceptowanym.

Co zrobić, gdy dziecko jest nękane w szkole w sieci – cyberprzemoc to też przemoc
Coraz częściej nękanie nie kończy się wraz z dzwonkiem. Przenosi się do internetu – wiadomości prywatnych, grup na komunikatorach, komentarzy. Cyberprzemoc bywa brutalniejsza niż to, co dzieje się na przerwach. Jest ciągła, publiczna i trudna do zatrzymania.
Co zrobić, gdy dziecko jest nękane w szkole online? Po pierwsze – nie lekceważ. Po drugie – zabezpiecz dowody: zrzuty ekranu, wiadomości, treści. Po trzecie – zgłoś sprawę wychowawcy, dyrekcji, a jeśli sytuacja eskaluje – również na policję. W polskim prawie hejt, groźby i upokarzanie w sieci są przestępstwami.
Ale równolegle do działań formalnych – nie zapomnij o wsparciu emocjonalnym. Pokaż dziecku, że nie musi być ofiarą i że ma do kogo wracać. Wsparcie rodziny daje siłę większą niż najlepszy przepis prawa.
Kiedy potrzebna jest pomoc specjalisty?
W niektórych sytuacjach trauma związana z nękaniem jest zbyt głęboka, by dziecko poradziło sobie samo – nawet z zaangażowanym rodzicem u boku. Wtedy warto sięgnąć po pomoc psychologa dziecięcego lub terapeuty.
Gdy widzisz przewlekły smutek, obniżoną samoocenę, lęki, problemy z jedzeniem lub snem – nie czekaj. Profesjonalne wsparcie nie oznacza, że zawiodłeś jako rodzic. Oznacza, że robisz dokładnie to, czego dziecko najbardziej teraz potrzebuje: jesteś po jego stronie.
Podsumowanie – co zrobić, gdy dziecko jest nękane w szkole? Reaguj. Wspieraj. Nie zostawiaj go samego
Nie każde dziecko opowie o swoim bólu. Ale każde dziecko potrzebuje wiedzieć, że gdy to zrobi – zostanie usłyszane. Nękanie w szkole to nie etap, który „trzeba przejść”, ale doświadczenie, które może zostawić ślad na całe życie – albo być punktem zwrotnym ku sile.
Co możesz zrobić? Najpierw: uwierzyć mu. Potem: pomóc mu odzyskać głos. I razem z nim – domagać się reakcji tam, gdzie potrzebna jest odpowiedzialność dorosłych.
A jeśli potrzebujesz wsparcia w tej drodze – Poradnia Focus to miejsce, gdzie możesz je znaleźć. W zespole pracują specjaliści, którzy pomogą Ci zrozumieć sytuację i wypracować działania, które naprawdę wspierają Twoje dziecko. Bo nikt nie powinien przechodzić przez to sam.
FAQ – najczęściej zadawane pytania
1. Jak rozpoznać, że dziecko jest nękane w szkole, jeśli o tym nie mówi?
Zwróć uwagę na zmiany w zachowaniu: wycofanie, niechęć do szkoły, zaburzenia snu, spadek nastroju, drażliwość. To często jedyny sposób, w jaki dziecko „woła o pomoc”.
2. Co zrobić, gdy dziecko jest nękane w szkole przez rówieśników, a nauczyciel bagatelizuje problem?
Zgłoś sprawę dyrekcji, pedagogowi szkolnemu lub psychologowi. Jeśli reakcja szkoły nadal jest niewystarczająca – masz prawo interweniować wyżej, np. w kuratorium lub u rzecznika praw dziecka.
3. Czy powinienem zachęcać dziecko, by się broniło?
Wspieraj, ale nie ucz odwetu. Naucz, jak wyznaczać granice i szukać wsparcia – u dorosłych, wśród rówieśników, w rodzinie. Samoobrona to nie walka, to odwaga mówienia: „To nie jest w porządku”.
4. Co zrobić, gdy dziecko jest nękane w szkole i w Internecie (cyberprzemoc)?
Zabezpiecz dowody, nie bagatelizuj treści. Zgłoś je szkole i – w razie potrzeby – organom ścigania. Wspieraj dziecko emocjonalnie i daj mu pewność, że nie zostanie z tym samo.
5. Kiedy warto skorzystać z pomocy specjalisty?
Zawsze, gdy widzisz, że nękanie wpłynęło na psychikę dziecka: przewlekły smutek, izolacja, lęk, zaburzenia snu lub jedzenia. Profesjonalna pomoc psychologa może być kluczowa w odbudowie poczucia bezpieczeństwa.